بازخوانی «آدرس غلطی» که یک سال قبل ولایتی در مناظره به افکار عمو

بسمه تعالی

بازخوانی «آدرس غلطی» که یک سال قبل ولایتی در مناظره به افکار عمومی داد/

چرا امروز که ایران به تعلیق غنی سازی 20% و اکثر تاسیسات هسته ای تن داده، همچنان فشار غرب ادامه دارد؟/ جلیلی درباره خواسته غربی ها در آلماتی چه گفته بود؟

گروه سیاسی- رجانیوز: گذشت 365 روز از برگزاری مناظره کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم با موضوع سیاست خارجی، فرصت مناسبی است تا ضمن بازخوانی برخی محورهای مهم مطرح شده در آن برنامه از سوی برخی نامزدها، عیار واقعی سخنان آنها و نزدیک یا دور بودن آن مواضع نسبت به «حقیقت» مشخص شود.

به گزارش رجانیوز، یکی از مهم ترین بخش های مناظره سوم کاندیداها حول محور «سیاست خارجی»، اظهارات دکتر ولایتی خطاب به دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی کشورمان بود که با انتقاد از عملکرد روند مذاکرات هسته ای گفت: «دیپلماسی این نیست که فقط بنشینند بیانیه بدهند و حرف هایی را بزنند و در آخرین دوری که در آلماتی آقای دکتر جلیلی داشت، آنها پیشنهادهایی به ایران کردند که بر اساس آن می شد کارها را مقداری جلو ببریم و آن پیشنهاد این بود که طرف مقابل 5+1 گفت غنی سازی 20 درصد را متوقف کنید و در کارهای فردو هم مقداری کندی ایجاد شود.»

ولایتی افزود: «آنها اعلام کردند این سه تحریم را بر می داریم و ما در پاسخ گفتیم که این کار را می کنیم، شما کل تحریم ها را بردارید، که به شهادت معاون امور خارجه که در جلسه بوده است این مسائل را مطرح می کنم.»

اما جلیلی در اظهارنظر درباره سخنان ولایتی گفت: «اتفاقا من برای مردم بگویم در آلماتی چه خبر بود؟ در آلماتی آنها همین بحث را که ایشان می گوید می گفتند، ما بیاییم 20 درصد را در ازای دو تحریمی که بعدا می خواهد انجام بشود، بدهیم. دُر برابر آب نبات. بعد آنها وارد سه درصد شوند. همین روند خطاست که عده ای از دوستان شما زمانی همین بحث را دنبال می کردند.»

جلیلی در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: «آنچه شما درباره آلماتی گفتید، کاملا غلط است. نوار آلماتی موجود است و پیاده شده. اینجا به مردم‌مان عرض کنم. آنجا بحث شد که ما به آنها گفتیم ما حاضریم گام های متقابل برداریم. هر میزان که شما می آیید ما هم می‌آییم. اگر شما پنج کیلومتر، ما هم پنج کیلومتر. 25 کیلومتر و 100 کیلومتر هم همین طور.آنجا نماینده انگلیس گفت شما حاضرید همین الان این را انجام دهید؟ گفتم بله. گفتم شروع کنیم. من کاغذم را در آوردم. نماینده آمریکا به نماینده انگلیس گفت ساکت، چیزی نگو! ایشان متوقف شد که همه خندیدند. گفتم خب ادامه دهیم. شما می گویید 25 کیلومتر، خب 25 کیلومتر.»

وی ادامه داد: «این چه حرفی است؟ چیزی که آنجا نماینده انگلیس گیر کرده و همه به او خندیدند و بعد نماینده آمریکا به او گفت این طور پیش نرو و به همین دلیل منطق محکم ما بود که آنها اعلام کردند که پس ما باید به مراکزمان برویم و مشورت کنیم و بعد از چند روز به شما بگوییم. چند روزشان شد 40 روز. بعد خانم اشتون آمد در استانبول این را مطرح کرد. بعد ما می آییم این را کاری که آنها در آن گیر کردند و نتوانستند در برابر منطق ما جوابی داشته باشند و اجازه خواستند که بروند در مراکز خود، امروز متاسفانه از سوی فردی مثل شما این طور بیان شود؟ کاری که نماینده انگلیس آنجا واقعا نتوانست این جواب را بدهد.»

این اظهارات در حالی میان دکتر جلیلی و دکتر ولایتی رد و بدل می شد که شاید در آن روزها به علت حاکم بودن فضای انتخاباتی بر افکار عمومی، تشخیص سخن درست از نادرست چندان آسان نبود اما امروز که یک سال از آن برهه می گذرد و تیم مذاکره کننده هسته ای جدید کشورمان در توافق ژنو، موارد بسیار بیشتری از آنچه که مد نظر 1+5 در گفتگوهای آلماتی بود را به حالت تعلیق در آورده است، جا دارد از از آقای ولایتی پرسیده شود چرا هنوز پرونده هسته ای ایران حالت عادی به خود نگرفته و نه تنها در این مدت ادبیات آمریکایی ها در قبال مردم ایران خصمانه تر شده بلکه در عمل چند تحریم جدید نیز علیه ایران وضع شده است؟

به عبارت دیگر، منطق اصلی آقای ولایتی این بود که اگر دکتر جلیلی اندکی اهل «نرمش» و کوتاه آمدن از مواضع خود بود، مساله پرونده هسته ای ایران کاملا قابل حل شدن بوده و غرب نیز تحریم بیشتری علیه ایران وضع نمی کرد؛ اما چرا امروز که دولت یازدهم غنی سازی 20% و بسیاری از تاسیسات دیگر هسته ای را به حالت «تعلیق» در آورده اند، همچنان مشکل پرونده هسته ای ایران پابرجاست و 1+5 بدون عقب نشینی در مواضع نادرست خود در قبال مردم ایران، از لزوم عقب نشینی ایران در عرصه های دیگر از جمله حقوق بشر و آنچه حمایت از تروریسم می خواند (حمایت از حزب الله لبنان) سخن می گوید؟

به نظر می رسد پاسخ این سوال بسیار واضح است؛ چنانچه پیش از این رهبر معظم انقلاب در 5 تیرماه 1392 فرمودند: «مسئله ی اینها این است که نمیخواهند موضوع هستهای ایران حل شود. اگر لجبازی آنها نبود، موضوع هستهای براحتی حل میشد. بارها تا لحظهی حل پیش رفتیم، امضاء کردند، آژانس هستهای امضاء کرد؛ قبول کرد که این اشکالاتی که وجود داشته، برطرف شده - اینها موجود است، اینها سند است؛ اینها که قابل انکار نیست - خب باید قضیه تمام میشد، پروندهی هستهای کشور باید پایان پیدا میکرد. آمریکائیها بلافاصله یک چیز جدید را مطرح کردند، آوردند وسط. نمیخواهند قضیه تمام شود. نمونههای متعددی را ما در این زمینه داریم. حل مسئلهی هستهای جمهوری اسلامی، به حسب طبیعت خود، از جملهی کارهای سهل و آسان و روان است؛ اما وقتی طرف مقابل مایل نیست این قضیه حل شود، خب بله همین جور میشود که ملاحظه میکنید.

بنابراین این را باید توجه داشته باشند؛ جمهوری اسلامی در قضیهی هستهای، هم قانونی عمل کرده است، هم شفاف عمل کرده است، هم از لحاظ استدلالی، منطقی عمل کرده است؛ منتها این یک نقطهای است که برای فشار بر جمهوری اسلامی این را مناسب دانستهاند. اگر این هم نباشد، یک قضیهی دیگری را برای فشار مطرح میکنند. هدف، تهدید است؛ هدف، فشار است؛ هدف، خسته کردن است. خودشان گفتند: هدف، تغییر دادن نظام سیاسی و سازوکار سیاسی است.»

+ نوشته شـــده در شنبه 93/3/17ساعــت 5:24 عصر تــوسط عباس | نظر