JAN15
«نسیم»: در حالی که امروز حمله نظامی رژیم صهیونیستی به باریکه غزه وارد بیست و هشتمین روز خود شده است، برخی رسانه های غربی از آغاز عقب نشینی صهیونیست ها از غزه از روز گذشته تا این لحظه خبر دادهاند.
در همین راستا خبرگزاریهای فرانسه و آسوشیتد پرس دیروز اعلام کردند که تانکها و خودروهای نظامی ارتش اسرائیل در حال خروج از نوار غزه هستند.
از آغاز حمله اخیر رژیم صهیونیستی به غزه تا به امروز نزدیک به 1900 فلسطینی کشته و 9400 تن نیز زخمی شده اند که به استناد اخبار ارسالی از سوی خبرنگاران در غزه، نیمی از آنها زن و کودک هستند.
در آن سوی میدان نیز 497 سرباز و 113 افسر صهیونیست به هلاکت رسیده اند؛ آماری که تاکنون در هیچکدام از حملات رژیم صهیونیستی سابقه نداشته است.
این در حالی است که روز گذشته نیز یک پایگاه اینترنتی اقدام به انتشار گزارشی افشا شده از نشست روز گذشته کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی کرد که بر اساس آن اعلام شده که 1259 صهیونیست در طی روزهای اخیر زخمی شدهاند.
در بخشی از این گزارش که توسط پایگاه "پانورما الشرق الاوسط" منتشر شده است به نکته قابل توجهی اشاره شده است؛ "166 نفر از سربازان رژیم صهیونیستی به دلیل ترس از جنگ، خودکشی کرده اند"
به عقیده بسیاری وکارشناسان مسائل خاورمیانه مقاومت فلسطین در جریان حملات اخیر رژیم صهیونیستی پیشرفت نظامی غیرقابل تصویری در مقایسه با دوره های پیشین داشته که همین مسأله منجر به پیروزیهای پی در پی مبارزان فلسطینی و همچنین افزایش تلفات رژیم صهیونیستی شده است به طوری که این رژیم علیرغم کشتار وسیع و تلاش گسترده تا به امروز برای ورود به غزه ناتوان بوده است.
در این میان جمهوری اسلامی ایران که از ابتدای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی حمایت از مردم مظلوم فلسطین و محو رژیم صهیونیستی را بعنوان یکی از سیاست های اصولی خود مورد توجه ویژه قرار داده است، در جریان حملات اخیر این رژیم به نوار غزه هرآنچه در توان داشت برای کمک به فلسطینیان به کار گرفت.
در کنار رایزنیهای فشرده رئیس دولت یازدهم، وزیر امور خارجه و دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران با رهبران و مقامات بینالمللی و کشورهای جهان و به ویژه کشورهای منطقه و تاکید آنها بر لزوم پایان محاصره غزه و محکومیت جنایات صهیونیستها علیه مردم غزه، موضع گیری های قاطعانه و هوشمندانه رهبری ایران در پیروزی جبهه مقاومت فلسطین بی تاثیر نبوده است.
در حالی که سران رژیم صهیونیستی همواره در روزهای اخیر "خلع سلاح" مقاومت فلسطین در غزه را بعنوان یکی از شروط خود برای پایان دادن به محاصره غزه بیان میکردند، در مقابل موضع تهاجمی رهبر انقلاب درخصوص تحولات غزه در نوع خود قابل توجه است و حکایت از راهبرد و استراتژی ویژه ایشان درخصوص این مسائل دارد.
بسیاری از ناظران سیاسی بر این عقیدهاند که ایشان در بیانات اخیر خود با طرح کردن جملات حساس و معنیداری از جمله اینکه "ما هر کشوری که با رژیم صهیونیستی درگیر شود را حمایت میکنیم"، "در صورت هرگونه خطا، تل آویو را با خاک یکسان میکنیم"، "تنها راه حل بحران فلسطین، مقاومت مسلحانه است"، "کرانه باختری نیز مانند غزه باید مسلح شوند" و ... در واقع یک استراتژی تهاجمی را علیه صهیونیستها در پیش گرفتهاند که این استراتژی در تصمیم امروز رژیم صهیونیستی در عقب نشینی از غزه بی تاثیر نبوده است.
در این میان پیام سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس به مقاومت فلسطین مبنی بر اینکه "در زمان مناسب جام خشم و غضب خود را بر سر صهیونیستها خالی خواهیم کرد" موجی از نگرانی را در بین صهیونیست ها پدید آورد به طوریکه روزنامههای "تایمز" اسرائیل و همچنین "وال استریت ژورنال" در گزارش های روزهای اخیر خود به آن اذعان کردند.
اما علیرغم تلاشهای جمهوری اسلامی ایران برای پایان دادن به بحران غزه موضع بسیاری از کشورهای عربی همواره در راستای ضربه زدن به اقدامات مقاومت فلسطین و حتی تأمین امنیت رژیم صهیونیستی بوده است.
عربستان سعودی که خود را رهبر و محور جهان عرب می داند بارها فلسطین را در مواجهه با تل آویو تنها گذاشته و از اسرائیل جانبداری کرده است به طوری که در دور جدید حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه، مسئولان رژیم آل سعود بارها و بارها مقاومت را مسئول کشتار فلسطینیان معرفی کردند!
"ترکی فیصل"، رئیس سابق دستگاه اطلاعات عربستان ضمن حمایت از رژیم صهیونیستی در حمله به نوار غزه، اعلام کرده است که مقاومت فلسطین آغاز گر حملات صهیونیست ها بوده و مقاومت فلسطین با پرتاب موشک به سرزمین های اشغالی عامل اصلی تنش در فلطسطین است!
وی حتی حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه را امری طبیعی دانسته و آن را "اقدام یک کشور برای تأمین امنیت خود" خوانده است.
حمایت عربستان از اقدامات و جنایات رژیم صهیونیستی تا جایی پیش رفته است که نویسنده انگلیسی روزنامه نیویورک تایمز در گزارش خود نوشت: اسرائیل به دلیل پشتیبانی عربستان و برخی دیگر از کشورهای عربی از پذیرش طرح آمریکا برای توقف حملات به غزه سرباز زد.
کشور مصر نیز که پس از انقلاب علیه حسنی مبارک در ابتدا با روحیه ضد صهیونیستی آغاز به کار کرده بود، امروز و در پی تحولات داخلی این کشور از موضوع فلسطین دور نگاه داشته شده است. با سقوط دولت محمد مرسی و آغاز حرکت ضد اخوان المسلمین در مصر، این کشور تمام گروه های وابسته به اخوان المسلمین از جمله حماس را گروهی تروریستی قلمداد میکند و در نتیجه به مبارزه با آن پرداخته است. در همین راستا دولت مصر مسدود کردن گذرگاه رفح و همچنین هماهنگی امنیتی با رژیم صهیونیستی در محاصره غزه را در دستور کار خود قرار داده است.
این در حالی است که امروزه بیشتر رسانه های مصری وابسته به دولت این کشور از جمله شبکه های تلویزیونی "نیل" و "درام" از اسرائیل به دلیل حمله به غزه و مبارزه با حماس حمایت می کنند.
در سوی دیگر میدان، کشور اردن که پس از امضای قرار داد صلح با رژیم صهیونیستی برای انجام تمام امور خود باید با تل آویو هماهنگیهای لازم را انجام دهد، امروز علیرغم اعتراضات گسترده مردمی در این کشور علیه حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه، نه تنها در برابر آن سکوت اختیار کرده، بلکه حتی به تل آویو درباره حمله به غزه مشاوره می دهد.
دولتمردان اردن بر این عقیده اند که وجود گروه های فلسطینی مقاوم در برابر اسرائیل مانع برپایی "صلح" در خاورمیانه است و به همین خاطر نیز در تلاشند تا تشکیلات خودگردان فلسطین را که از نظر امنیتی و سیاسی وابستگی کامل به اسرائیل دارد، به عنوان نماینده و دولت فلسطین معرفی کنند.
ترکیه هم که پس از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه (وابسته به اخوان المسلمین) و نخست وزیری رجب طیب اردوغان با وجود سیاست لائیسیته این کشور، میکوشید تا خود را در زمره کشورهای اسلامی قرار دهد، در عین حال پیشرفت اقتصادی خود را مدیون روابط با رژیم صهیونیستی میداند و هرگز نمیخواهد تا عایدات مالی خود از سفر سالیانه میلیونها صهیونیست و داد و ستد اقتصادی با تل آویو از دست دهد.
در جریان حمله اخیر رژیم صهیونیستی به غزه نیز دولت ترکیه با وجود آنکه حملات صهیونیست ها را محکوم کرده ولی همواره سعی در اجرای آتش بس برای حفظ منافع اسرائیل داشته است.
کشورهای عربی شمال آفریقا مانند تونس، لیبی، مراکش و الجزایر نیز همگی در مجموع خود را خارج از میدان تحولات خاورمیانه فرض می کنند. لیبی پس از سقوط معمر قذافی در حال تقسیم است و به پایگاهی مطمئن برای پرورش گروه های تروریستی مانند انصار الشریعه که از حامیان گروه تروریستی داعش است تبدیل شده و دولت این کشور نیز هیچ نیرویی برای مقابله با آنان ندارد.
تونس پس از انقلاب 2012 در این کشور، هنوز در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات سیاسی داخلی و همچنین نفوذ گروههای تروریستی از لیبی و الجزایر به این کشور است.
البته تمام مسائل مطرح شده درباره کشورهای شمال آفریقا مربوط به دولت ها در این کشورها است و مردم این کشور بارها حمایتهای خود از مقاومت و مردم فلسطین در مقابله با رژیم صهیونیستی را ابراز کرده اند.
کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مانند امارات، قطر و بحرین نیز همکاری امنیتی و سیاسی خود با اسرائیل را آشکار ساختهاند و رفت و آمد مقامات این رژیم به کشورهای مذکور و تجارت میلیار دلاری سالیانه میان رژیم صهیونیستی و این کشورها همواره مشخص و بدون هیچ مخفی کاری ادامه داشته است.
این کشور ها نیز بارها تلاش خود را برای عادی سازی روابط با اسرائیل اعلام کردهاند کما اینکه رژیم صهیونیستی به طور علنی در کشور قطر دارای سفارتخانه است و در کشورهای بحرین و امارات به طور مخفی و با عنوان دفتر امور اسرائیل در وزارت خارجه این کشور ها نماینده دارد.
این در حالی است که کشور سوریه که خود بیش از چهار سال است که در آتش توطئه خارجی میسوزد، حتی برای یک لحظه در طی چهار سال گذشته از حمایت مالی تسلیحاتی و سیاسی از فلسطین و مقاومت دست نکشیده است.
از سوی دیگر کشورهای عراق، کویت و عمان بارها و به طور علنی با طرح های ارائه شده توسط دیگر کشورهای عربی مانند عربستان درباره لزوم اجرای صلح در خاورمیانه و عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی مخالفت کرده اند و حتی در برخی از موارد با نمایندگان این کشورها دچار درگیری لفظی شده اند.
لبنان نیز که خود به واسطه مقاومت حزب الله در خط مقدم مبارزه با رژیم صهیونیستی قرار دارد بارها از حقوق فلسطینیان در مبارزه با رژیم صهیونیستی دفاع کرده است و حزب الله با کمک تسلیحاتی به مقاومت فلسطین نقش بسزایی در پیشرفت توانایی آنان در مقابله با رژیم صهیونیستی داشته است.
گروه های مختلف سیاسی لبنان نیز در دور اخیر حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه با کنار گذاشتن اختلافات سیاسی و صدور بیانیه مشترک و همچنین هماهنگی شبکه های تلویزیونی وابسته به این جریانها در پوشش اخبار نوار غزه، حمایت خود را از مردم فلسطین اعلام کردهاند.
آنچه در مجموع میتوان از عملکرد امروزه دولت های عربی نتیجه گیری کرد این است که آنها به سرکوب تظاهرات مردمی در حمایت از مردم فلسطین می پردازند و سعی دارند حضور اسرائیل به عنوان یک کشور مستقل را در کنار دولت فلسطین در منطقه بسیار عادی جلوه دهند و برای برقراری ارتباط با آن تلاش کنند.
با این حال و علیرغم سکوت و حمایت گسترده دولت های عربی منطقه از رژیم صهیونیستی، تاکنون آنچه خواسته ایران بوده است تا به امروز در غزه محقق شده است؛ همانند آنچه که پیش از این هم در غزه اتفاق افتاده بود یا همانند آنچه طی سال های اخیر در سوریه اتفاق افتاد.
امروز موشک هایی که قلب تل آویو و حیفا و حتی نقاط حساسی مانند نیروگاه دیمونا و فرودگاه بن گوریون را هدف قرار داده اند موشکهایی هستند که یا ساخت ایرانند و یا توسط ایران در اختیار مبارزان فلسطینی قرار گرفته اند و صهیونیست ها اگرچه چندهزار کیلومتر با مرزهای جمهوری اسلامی ایران فاصله دارند اما امروز که آژیرهای وضعیت قرمز در تلآویو، یافا، حولون، بنی براک، جفعات شموئیل و باتیام با ورود موشک های ایرانی به صدا در آمدهاند، خطر فروریختن هیمنه پوشالی خود را با گوشت و استخوان حس میکنند.
بسیاری از تحلیلگران بر این عقیده اند شکست اسرائیل در جنگ اخیر نه یک اتفاق ساده بلکه آغاز دومینوی فروپاشی صهیونیست ها خواهد بود و قطعا پیروزی مقاومت در این جنگ در آینده فلسطین تاثیراتی راهبردی خواهد داشت.