مطالبات جدید امریکا حتی از لوزان فاجعه بار تر است

کمیل نقی پور – رجانیوز: شگرد آمریکایی ها برای کسب امتیاز بیشتر از مقامات ایرانی در حالی دستیابی به توافق هسته ای را با تاخیر مواجه کرد که نگرانی‎ها از افزایش فشار برای تحمیل چارچوب لوزان به عنوان چارچوب توافق نهایی افزایش یافته است.

یک منبع آگاه از روند مذاکرات ایران و 1+5 در گفتگو با رجانیوز با اعلام این خبر اعلام کرد که پس از تغییر مسیر امریکا در ساعات پایانی که در شامگاه چهارشنبه افق مذاکرات را تیره کرد، هم اکنون تلاش‎ها به سمت تاکید بر روی توافق لوزان به عنوان چارچوب توافق احتمالی معطوف شده است، این در حالی است که موارد موجود در چارچوب توافق لوزان، کاملا مغایر با معیارهای یک توافق خوب بوده و کشور را با آسیب‎های جدی در حوزه امنیت ملی روبرو خواهد کرد.

به گفته این منبع آگاه، آمریکایی ها درباره متن قطعنامه شورای امنیت و تحریم هایی که قرار است در این قطعنامه گنجانده شود پای خواسته های خود را فراتر از خواسته های قبلی گذاشتند و عملا به دنبال آن هستند که علاوه بر حفظ رژیم تحریم های خود ، ساختار تحریم های شورای امنیت را نیز حفظ کنند.

هر چند با تاکید روسیه درباره لغو تحریم های تسلیحاتی به نظر می رسید در متن قطعنامه شورای امنیت این بخش از تحریم ها برداشته شود با این حال پس از زیاده خواهی آمریکا در چهارشنبه گذشته، تلاش‎هایی برای تامین نظر امریکا در توافق نهایی صورت گرفته است.

این در حالی است که در نشست مشترک ظریف و کری نیز قرار شد کارشناسان برای دستیابی به یک موضع جدید درباره قطعنامه های شورای امنیت گفتگو کنند و به نظر می رسد با توجه به اراده طرفین مذاکره برای دستیابی به توافق تا حدود زیادی خواسته آمریکا تامین شود.

شگرد امریکا برای تحمیل برخی توافقات به طرف مقابل در دقیقه 90، شگردی است که پیش از این و در توافق ژنو نیز با موفقیت از سوی امریکا پیاده شد، به نحوی که پیشنهادهای مطرح شده از سوی آمریکا در مذاکرات مسقط که کاملا متفاوت با توافقات قبلی با ایران بود، هر چند در ابتدای کار با عصبانیت و حیرت طرف ایرانی روبرو شد، اما در نهایت به موافقت با این پیشنهادات در مذاکرات بعدی و توافق لوزان منجر شد.

بر همین اساس، تجربه ژنو، تمدید ژنو و لوزان، از جمله تجربه های موفق آمریکایی ها برای به دست آوردن امتیازات بیشتر در دقیقه 90 مذاکرات بوده است.

نکته مورد تامل آنکه بر اساس شیوه مذاکراتی آمریکایی ها، در حالی که طرفین مذاکره روزها و ماه ها درباره برخی از جزییات صحبت کرده و به توافق ضمنی دست پیدا کردند آمریکایی ها با ارائه پیشنهادات زیاده خواهانه جدید و با این محاسبه که ایرانی ها به دلیل نیاز به توافق هسته ای مذاکرات را ترک نمی‎کنند، عملا هم راه چانه زنی تیم ایرانی را برای کسب امتیاز حداقلی می بندد و هم اینکه مسیر خود را برای کسب امیتازات بیشتر هموار می کند.

در واقع دلیل درخواست های زیاده خواهانه آمریکا که حتی صدای روس ها را هم درآورده، ارسال پالس غلطی است که ایران به دنبال توافق به هر قیمتی است و حتی توافق بد را به عدم توافق ترجیح می دهد.

ادامه یافتن مذاکرات با وجود زدن زیر تعهدات در دقیقه 90 بیانگر آن است که آمریکایی ها در ساختار محاسباتی خود به این نتیجه رسیده‎اند که فشار بیشتر نه تنها سبب بن بست مذاکرات نمی شود بلکه باعث جلوگیری از ارائه درخواست‎های بیشتر طرف مقابل شده و به منظور جلوگیری ازافزایش درخواست های زیاده خواهانه آمریکا، طرف مقابل حاضر است برای توافق بر سر موضوعات محل اختلاف نیز کوتاه بیاید.

این سیاست آمریکایی ها کار را به جایی رسانده که اکنون مباحث را به این سمت بکشاند تا توافق لوزان را به عنوان محور و مبنای توافق نهایی به حساب آورد، این در حالی است که آنچه در لوزان مورد توافق قرار گرفته با خطوط قرمز نظام فاصله بسیاری دارد به گونه ای که موارد متعددی از محورهای لوزان، در ماه‎های گذشته به عنوان خطوط قرمز قطعنی نظام مطرح شده و با صراحت تیم مذاکره کننده ایران از پذیرش آن تعهدات در توافق نهایی نهی شده اند.

بازرسی‎های نظامی و فراقانونی، محدودیت گسترده در تحقیق و توسعه دانش و صنعت هسته‎ای و توقف تدریجی و مشروط بسیاری از تحریم‎های مهم بهمراه حفظ ساختار کلی تحریم‎های امریکا و سازمان ملل، از مهمترین محورهای توافق لوزان بوده است که مبنا قرار گرفتن آن برای توافق نهایی، به هیچ وجه خطوط قرمز و منافع اصلی نظام را تامین نخواهد کرد.

+ نوشته شـــده در یکشنبه 94/4/21ساعــت 5:35 صبح تــوسط عباس | نظر