نقشه راه ظهور

بسمه تعالی

ما عاشق نبودیم. عاشقی علامت دارد. سیمای دلباخته، شوریدگی و آشفتگی را داد می زند. در تب وتاب است. قرار ندارد. بی سر و سامان است. انگشت نما می شود. عاشق بی قرار، مادر موسی بود آن هنگام که به اضطرار، فرزند را به نیل سپرد و نگران و گریان نگریست. چشم و دل از او برنمی داشت. «و اصبح فؤاد امّ موسی فارغاً... قلب مادر موسی از همه چیز جز یاد او تهی بود و اگر قلب او را محکم نمی کردیم که از مؤمنان باشد، نزدیک بود ماجرا را برملا کند» (قصص/10). ذیل این آیه در تفسیر شریف نمونه نوشته اند «نزدیک بود فریاد کشد و راز دل خود را برون افکند. نزدیک بود نعره زند و از جدایی ناله سر دهد» . سزای چنین محبتی همان بود که حضرت حق فرمود: «فرددناه الی امّه کی تقرّ عینها. موسی را به مادرش بازگرداندیم تا روشنی چشم وی باشد» (قصص/21). «قصص» حکایت ما- و روزگار ما- و شماست مولا! چندان که ماجرای یعقوب و برادران غیور یوسف. و یعقوب نبی(ع) از آنان- حتی درآستانه وصال یوسف پس از سالها هجران- پروا داشت که فرمود «انّی لاجد ریح یوسف لولا ان تفنّدون. هر آینه بوی یوسف را می شنوم، اگر مرا به نادانی متهم نکنید»!
دوستی پیامک فرستاده است. مضمون آن، عنوان نامه شریف شما به شیخ مفید است. «للأخ السّدید و الولیّ الرشید الشّیخ المفید... اما بعد...». و بی درنگ نوشته «ما هم اگر مفید بودیم، لابد برایمان نامه می نوشتی.» مگر خطاب به شیخ مفید(ره) چه نوشته بودید؟ ظرف دل او چه وسعت و ظرفیتی یافته بود که سزاوار دریافت پیغام شما شد؟ و قلب برخی از ما چرا نه آنتن می دهد و نه پیام و پیامک می گیرد؟! 21 قرن هجران دوستان کم نیست. شما و دوستان شما در این هزاره غربت و رنج، پای کدام خطای دیگران سوختید- و ساختید-؟! با خوبان و برگزیدگان چه نجوا کردید که شد حکایت دل خونین و لب خندان؟
چه خوش است بوی عشق از نفس نیازمندان
دل از انتظار خونین، دهن از امید خندان
نظری مباح کردند و هزار خون معطل
دل عارفان ببردند و قرار هوشمندان
اگرم نمی پسندی، مدهم به دست دشمن
که من از تو برنگردم به جفای ناپسندان
خیال و آرزو که عیب نیست. اگر روزی می شد حجاب ها کنار رود و محضر مولایمان(عج) را درک کنیم و از آن وجود شریف سؤال کنیم که چرا تحقق بشارت ظهور این قدر دیر و دور شد، لابد جز همان که پیش از ما به دوستان خویش فرمودند، نمی فرمودند. امام عصر(عج) خطاب به شیخ مفید مرقوم فرموده اند «ظهور ما به تأخیر نیفتاده مگر به سبب اعمال ناپسندی که از شیعیان سر می زند و خبر آنها به ما می رسد» و «ما به احوال شما آگاهیم و چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست و از مذلتی که دچارش شده اید باخبریم. و این پیشامد بدان علت است که بسیاری از شما، به سوی آنچه پیشینیان صالح از آن رویگردان بودند، متمایل شدند و بر آن عهدی که از آنها گرفته شده بود، پشت پا زدند، گویا به آن پیمان آگاه نیستند. ما از رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده ایم که اگر جز این بود دشواری ها و مصیبت ها بر شما فرود می آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می کردند. پس تقوا پیشه کنید تا شما را از فتنه ای که روی آورده، نجات بخشیم... پس هر یک از شما باید کاری کند که او را به دوستی و محبت ما نزدیک گرداند و از آنچه باعث کراهت و خشم ماست دوری گزیند... این نامه ماست به برادر درستکار و استوار و دوست باوفا، شیخ مفید.»
هر معصیت و نافرمانی و بی وفایی و عهدشکنی دوستان، حجابی تازه شد برای غربت نسل آدم در جهانی که سپاه شیطان حکم می راندند. شیاطین می دانستند که «ظهور» را کدام رفتارها و رویکردهای مؤمنان به تأخیر می اندازد، پس دریغ نکردند از ترویج انواع معصیت و بی وفایی و آلودگی که مقدمه پیمان شکنی است. تا توانستند در عرض و طول نفسانیات اهل حق دمیدند تا پیمان شکنی را عادت آنان کنند، که می شناختند سنت الهی را. برای صهیونیسم مسیحی که سرنوشت نکبت آلود قوم یهود را می شناسد و خود به سان ابلیس لعنت شده درگاه الهی است، معنای کاملاً روشنی دارد آیت الهی درباره سرنوشت شوم یهود که «فبما نقضهم میثاقهم لعنّاهم و جعلنا قلوبهم قاسیه . به خاطر آن که نقض میثاق کردند، آنان را لعنت (از رحمت خود دور) کردیم و قلب های آنان را سنگ قرار دادیم» که نتوانند توبه کنند و بازگردند.
یک جفا در این میان نسبت به امام منتظر(عج)، صالحان و مستضعفان، از همه بزرگ تر و سنگین تر است. «لو انّ اشیاعنا وفّقهم الله لطاعته علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر الیمن بلقائنا و لتعجّلت لهم السّعاده بمشاهدتنا. اگر شیعیان ما- که خداوند آنان را به اطاعت خود موفق کند- در وفای به عهدی که برعهده آنهاست همدل بودند، قطعاً میمنت ملاقات ما به تأخیر نمی افتاد و در سعادت دیدار ما تعجیل می شد.» این کلمات پر قیمت ما را به این معنا دلالت می کند که وفادار نماندن به میثاق الهی یا تفرقه نسبت به آن، برکت و سعادت را از حیات طیبه شیعیان به تاراج می برد. این بیان شریف، تاریخ ظهور و تشکیل دولت کریمه حضرت ولی عصر(عج) را به ما نمی گوید اما نقشه راهنماست؛ نقشه راه و راهبرد کوتاه کردن فاصله ها تا روز موعود است؛ آدرس میان بر است که می تواند از شکست ها پیروزی و از فاصله و فراق، حضور و ظهور بسازد. «لو انّ اهل القری آمنوا و اتّقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء و الارض و لکن کذّبوا فاخذنا هم بما کانوا یکسبون». پیمان شکنان جبهه حق، سبب اتصال آسمان و زمین- برکت ملکوت برای برهوت ناسوت- را به غربت انداختند و پشت خود را خالی کردند و آنگاه در برابر مستکبران، مستضعف ماندند. این نیمه تیره و تاریک تاریخ آخرالزمان است، به طول 21قرن تا به امروز.
اما آخرالزمان نیمه روشن و تابناکی هم دارد. مشیت خدا بر آن نبود که دوستداران و دلباختگان امام عصر(عج) سرگردان رها شوند. به همین دلیل آن حضرت به تأسی از پدر بزرگوار خویش- که شیعیان را به پیروی از «فقیهان دیندار، مراقب نفس، مخالف هوا پرستی و مطیع فرمان مولا» امر کرده بود- به شیعیان فرمودند: «در حوادث واقعه به راویان احادیث ما رجوع کنید که آنها حجت من بر شما هستند همچنان که من حجت خدا بر ایشانم». این ارجاع و امر به اطاعت از فقهای پارسا آن قدر در عصر غیبت مهم و راهبردی بود که امام هادی علیه السلام فرمود «اگر این نبود که پس از غیبت قائم آل محمد، برخی علما هستند که به سوی او می خوانند و مردم را به سوی او راهنمایی می کنند و از دین او با حجت های الهی پاسداری می کنند و بندگان ضعیف خدا را از افتادن در دام ابلیس و یارانش نجات می دهند، یقینا هیچ کس نمی ماند جز اینکه از دین خدا برمی گشت. اما عالمان، زمام دل های ضعیفان شیعه را می گیرند همان گونه که ناخدای کشتی، سکان آن را به دست می گیرد؛ آنها نزد خداوند عزیز و بلندمرتبه از همه برترند».
با این چشم انداز دقیق، بی دلیل نیست که امروز ولایت فقیه، آماج اصلی ترور شخصیت و توپخانه تبلیغات و جبهه استکبار در سه سطح «جهان»، «خاورمیانه اسلامی» و «ایران» است. اگر این تعبیر جورج فریدمن مدیر موسسه استراتفور درست است که «نفوذ ایران از دامنه های هیمالیا تا سواحل مدیترانه گسترش یافته است» و به تصریح انبوه استراتژیست ها و سیاستمداران غربی- صهیونیستی (نظیر نتانیاهو) «جهان به نقطه عطف رسیده و لولای تاریخ در حال چرخیدن است... پیرامون اسرائیل را به تأسی از انقلاب 9791 ایران، زلزله تغییر و روی کار آمدن اسلامگرایان فرا گرفته است» و اگر این تحلیل روزنامه آمریکایی نشنال ریویو حقیقت دارد که «بهار انقلاب های عربی، بهار ایران و بهار آیت الله خامنه ای است» و یا اگر به تعبیر واشنگتن تایمز «انقلاب ایران همچنان در حال تضعیف قدرت آمریکاست و انقلاب های خاورمیانه ادامه همان راهی است که آیت الله خمینی آغاز کرد»، پس باید به طواغیت آمریکا و اسرائیل و توپخانه تبلیغات آنها حق داد که انباشته از حقد و خشم درباره دو نایب مجاهد حضرت ولی عصر- خمینی و خلاصه او خامنه ای- یا سردار مجاهدی چون سیدحسن نصرالله سخن بگویند. «قد بدت البغضاء من افواههم و ما تخفی صدورهم اکبر... قل موتوا بغیظکم» (آیات 811 و 119 آل عمران).
آری ما عاشق نبودیم اگر در مسیر زندگی تشبه به کفار کردیم یا به آلودگی های آنان آلوده شدیم. عاشق نبودیم اگر بی وفایی کردیم با مولای خویش و نایبان و جانشینان او. بی قرار ظهور و حضور نبودیم، اگر به عقده و بهانه ای از جبهه ایمان گسستیم و همراز و همدرد دشمنان قسم خورده شدیم و در فتنه ها لنگیدیم و سواری دادیم و دوشیده شدیم. و عاشق نیستیم هنوز اگر به بهانه ای، اسباب تفرقه و تشتت و بددلی و فاصله و جدایی را در جبهه حق فراهم می کنیم. اینها همه درست! اما زمین خدا از عاشقان پاکباخته- اگر چه در اقلیت و رنج و مجاهدت و غربت- خالی نیست و عشق با آنها رونق دارد. امام به امام (علیهم السلام)، وصف حال همین یاران صالح را با مشتاقی تمام گفته اند، بشنو! بشارت علی بن ابیطالب- و مشابه آن از امام صادق- است: «یاران مهدی، مردانی هستند که قلب های آنان پاره های پولاد است، هیچ شکی نسبت به پروردگار در آنها راه نمی یابد. استوارتر از صخره هستند. اگر به کوه ها رو کنند، آنها را از جا برکنند. پرچم پیروز آنها به هر شهری رو کند، آنجا را به سقوط وادارد، گویا عقابان تیز چنگند که بر مرکب ها سوار شده اند... امام خویش را در میان می گیرند و جان خویش را در نبرد پناه او می سازند و هرچه اشاره کند، با جان و دل انجام می دهند. در میان آنها مردانی هستند که شب بیدارند و زمزمه قرآن و مناجاتشان همچون صدای زنبورهای عسل فضا را آکنده سازد... آنها راهبان شب و شیران روز، و مطیع تر از بنده نسبت به سرورش هستند. چون مشعل های فروزانند و قلب آنها به سان قندیل های نور است. از خشیت الهی بیمناکند، شهادت را می خوانند و کشته شدن در راه خدا را آرزو می کنند. شعار آنها یا لثارات الحسین(ع) است. چون حرکت می کنند، رعب پیشاپیش آنها حرکت می کند. با سبک بالی به مولای خویش رو می کنند و خداوند به واسطه آنها امام حق را نصرت می دهد». آیا سراغ ندارید پاکباختگان فروتن و بی ادعایی که امیرمؤمنان بشارتشان را داد و فرمود: «آنها گروهی هستند... که به خاطر صبر و استقامت خود بر خدا منت نمی گذارند و جانبازی و بذل جان خویش در راه حق را بزرگ نمی شمارند». امام باقر و امام صادق علیهما لسلام آنها را محکم تر از پاره پولاد و قدرتمند از 04 نفر توصیف کردند. اگر طاغوت به روش فرعون و برای سلطه، میان مردم اختلاف می افکنند، آنها مدار الفت و مودت و وحدتند. و با نصرت آنها نسبت به امام خویش است که خداوند به دشمنان «نشان دهد آنچه را از آن پروا داشتند.»
دو نقشه بیشتر وجود ندارد. نقشه راه ولایت فقیه و ایمان و الفت بر مدار آن که ما را به روز موعود نزدیک می کند و نقشه بدلی که بازی مطابق آن، نخبگان را طعمه شیطان می کند. نقشه سرویس های اطلاعاتی و جاسوسی طواغیت عالم، درست در نقطه مقابل نقشه راه ظهور و معکوس آن طراحی شده است. می شود انتظار و اشتیاق را بر مدار صداقت تمرین کرد و به آن تراز دست یافتنی رسید که امام صادق علیه السلام فرمود. «مؤمن، محکم تر از پاره آهن است. همانا آهن هنگامی که داخل آتش شود، نرم می شود و مؤمن اگر کشته شود و برانگیخته شود و باز کشته شود، قلب او دگرگون نمی شود». معصیت و نافرمانی، ما را از مقام عاشق صادق ساقط می کند. عاشق، مترصد و گوش به زنگ است... اگر نه، هزار بار هم که پیام و پیامک و نامه بفرستند و دلالت کنند، از جا نمی جنبد

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش
دلبر تو دایما بر در دل حاضر است
ناحیت دل گرفت لشکر غوغای نفس
نیست کس آگه که یار کی بگشاید جمال
در ره او هر چه هست تا دل و جان نفقه کن
بر در دل روز و شب منتظر یار باش
رو در دل برگشا، حاضر و بیدار باش
پس تو اگر عاشقی، عاشق هشیار باش
لیک تو باری به نقد ساختأ کار باش
تو به یکی زنده ای از همه بیزار باش

...السلام علیک یا میثاق الله الذی اخذه و وکّده
محمد ایمانی

+ نوشته شـــده در چهارشنبه 91/4/14ساعــت 8:46 صبح تــوسط عباس | نظر