بسم رب الشهدا و الصدیقین
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
شهید آوینی:هر که می خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند
همیشه این جمله ی شهید آوینی برام اعجاب بر انگیز و امید بخش بود. این جسارت که شهید آوینی در مثال زدن شهدای پاک انقلاب با شهدای کربلا بخرج داده نشون می ده که چقدر ایمان های اهالی جبهه محکم و استوار بوده. و بارها و بارها خوندم تو نوشته های دفاع مقدس که در بهبوهه ی آغاز عملیات ها فرماندهان نیروهاشون رو مخیر می کردند برای شرکت در عملیات و در شرایط سخت عملیات با آتش شدید دشمن وقتی همه با دل و جان اعلام حضور می کردند فرمانده با تمام وجود و درک بیان می کرد که اینها که امروز در این صحنه ی نبرد ایستادند اگر در کربلا هم بودند با امام حسین (ع) می ایستادند.
توفیق نسیب بنده ی حقیر سراپا تقصیر شده است تا داستان کربلا را خوانده و به چشم و قدم درک کننده ی آن باشم. اگر خواهشمان به مهر قطعی اربابمان رسیده باشد قرار است قدم بر سرزمینی بگذارم که ابا عبدالله الحسین (ع) در فشار تبلیغاتی و مالی آن روزگاران در بین مسلمانان پیرو رسول الله تنها ماند و بر سرزمینی به سوی نواده ی پیامبر اولین تیر با فریاد الله اکبر پرتاب شد و در آن مظلومانه فریاد کشید: "آیا کسی هست که به امید پاداش خداوند مرا را یاری دهد؟" و بر سرزمینی که در آن مظلومانه سر از بدن برترین امت خدا جدا شد. و وای بر مسلمانان آن روز که به امید پاداش الهی از آنان دعوت به حمایت از ولایت شد و نه به خاطر وجوب اطاعت از ولایت و وای بر ما اگر چون مسلمانان آن روز باشیم( و بودن همچون آنها زیاد هم دور نیست چرا که اگر نبودیم امامان غائب نبود).