بانگِ یا ایها الرسول
شب گشت و تیرگى همه جا را فراگرفت وز نور ماه دامن گیتى ضیاء گرفت
در هفده ربیع به شوق وصال حق جا در درون غار حرا مصطفى گرفت
مهد صفا به غار حرا تا نهاد پاى غار حرا ز یمن قدومش صفا گرفت
پاسى ز شب گذشت که از ماوراى عرش نورى جهید و جلوهاش ارض و سماء گرفت
روح الامین به غار حرا آمد و بگفت این آیه را بخوان که دل از او جلا گرفت
«اقرأ باسم ربک» یا ایها الرسول کز خواندنش سزاست ره هر خطا گرفت
باید براى کُشتَن نمرودیان دَهر جا در درون آتش عشق خدا گرفت
تا بگسلى ز پاى تو زنجیر بردگى باید به دست خویش چو موسى عصا گرفت
بهر نجات خلق ز گرداب هَمُّ و غم باید ره از جنایت و ظلم و جفا گرفت
محکم ببند دامن همت که ز امر حق باید به دست خود عَلَم اقتدار گرفت
کاخ بتان خراب کن و کاخ معدلت آباد کن که دست تو را کبریا گرفت
تاج رسالتى که به فرقت نهاده حق ارض و سماء ز قدر و بهایش بها گرفت
برخیز گو به خلق جهان این کلام نغز باید براى درد خود از حق دوا گرفت
بانگى برآر از دل و برگو خدا یکى است آن خالقى که خلق ز وجودش نوا گرفت
«ژولیده» شاد زى که براى نجات خلق احمد به دست خویش کتاب خدا گرفت
شاعر : ژولیده نیشابورى
داستان بعثت
ماجرای بعثت حضرت پیامبر، با نقلهای متفاوتی روایت شده است. چه سخنی رساتر و شیرینتر از بیان امام هادی علیهالسلام که میفرماید: «هنگامی که محمد صلیاللهعلیهوآله تجارت شام را ترک گفت، هر روز به کوه حرا میرفت و از فراز آن به آثار رحمت پروردگار مینگریست و از آنچه میدید، به یاد عظمت خدای آفریننده میافتاد و آنگاه با روشنی خاصی به عبادت خداوند مشغول میشد. چون به چهل سالگی رسید، خداوند، دل او را بهترین، روشنترین و خاضعترین دلها یافت. در آن لحظهها، جبرئیل به سوی او آمد و بازوی او را گرفت و تکان داد و گفت: بخوان. گفت: چه بخوانم؟ جبرئیل گفت: ای محمد! بخوان به نام پروردگارت که آفرید. پس جبرئیل، رسالت خود را به انجام رسانید و به آسمانها بالا رفت و محمد نیز از کوه فرود آمد. در این هنگام، خداوند، کوهها، صخرهها و سنگلاخها را به سخن آورد، به گونهای که به هر کدام میرسید، ادای احترام میکردند و میگفتند: السلام علیک یا حبیبَ اللّه، السلام علیک یا ولیَّ اللّه، السلام علیک یا رسولَ اللّه». (1)
مهمترین پیام بعثت
توحید، اصلیترین و مهمترین پیام بعثت است. فراگیری این اصل چنان گسترده است که اسلام به نام دین توحید شناخته میشود. در قرآن کریم، اصل توحید، ساختار کلی همه آیات است و نخستین پیام همه پیامبران پیشین نیز اصل توحید بوده است: «پیش از تو هیچ پیامبری نفرستادیم، مگر آنکه به وی وحی کردیم که معبودی جز من نیست، پس تنها مرا پرستش کنید».(انبیاء: 25)
از سوی دیگر، توحید فقط راهحلی برای بحرانهای دوران جاهلیت نبوده است. توحید، شعار محض نیست. توحید؛ یعنی نفرت و دوری و نفی همه طاغوتها. توحید؛ یعنی تکیه نکردن به هیچ قدرتی جز قدرت و عظمت الله. با این مفهوم، انسان قرن 21، بیش از هر زمان دیگر به این اصل حیاتی نیاز دارد. بشر امروز، با طاغوتها و بتهای درونی و بیرونی خود، از هر گونه پیشرفت و سعادت واقعی بازمانده است. توحید؛ یعنی نپذیرفتن هیچگونه بیعدالتی. با این وصف، از شخصیترین رفتار انسان تا قانونگذاری برای حکومت جهانی، جایگاه اجرای اصل توحید است. بدون توحید و مبارزه با قدرتهای بیگانه، تمدن امروز نه تنها ارزشی ندارد، بلکه سرعت سقوط انسان را چند برابر خواهد کرد. (2)
بعثت در کلام حضرت فاطمه (س)
«پروردگار بزرگ، به پایان همه کارها دانا بود و بر دگرگونیهای روزگاردر محیط بینا و به سرنوشت هر چیزی آشنا. محمد صلیاللهعلیهوآله را برانگیخت تا کار خود را به اتمام و آنچه را مقدر ساخته به انجام رساند. پیغمبر که درود خدا بر او باد، دید که هر فرقهای دینی گزیده و هرگروه در روشنایی شعلهای خزیده و هر دسته به بتی نماز برده و همگان یاد خدایی را که میشناسند از خاطر ستردهاند. پس خدای بزرگ تاریکیها را به نور محمد روشن ساخت و دلها را از تیرگی کفر بپرداخت و پردههایی را که بر دیدهها افتاده بود، به یکسو انداخت.» (3)
جهان قبل از بعثت در کلام امام علی (ع)
خداوند، پیامبر اسلام را هشدار دهنده جهانیان مبعوث فرمود تا امین وحی الهی باشد. آنگاه که شما ملت عرب، بدترین دین را داشتید و در بدترین خانه زندگی میکردید و میان غارها، سنگهای خشن و مارهای سمّی خطرناک و فاقد شنوایی، به سر میبردید. آبهای آلوده مینوشیدید و غذاهای گلوآزار میخوردید. خون یکدیگر را میریختید و پیوند خویشاوندی را میبریدید. بتها میان شما پرستش میشد و مفاسد و گناهان شما را فرا گرفته بود.
خدا، پیامبر اسلام را زمانی فرستاد که مردم در فتنهها گرفتار شده، رشتههای دین پاره شده و ستونهای ایمان و یقین ناپایدار بود. ... راه رهایی دشوار مینمود و پناهگاهی وجود نداشت. چراغ هدایت، بینور شده و کوردلی همگان را فرا گرفته بود. خدای رحمان معصیت میشد و شیطان یاری میگردید.
ملتها در خواب عمیقی فرو خفته بودند. فتنه و فساد، جهان را فرا گرفته بود. اعمال زشت رواج یافته بود. آتش جنگ همهجا زبانه میکشید و دنیا، بینور و پر از مکر و فریب گشته بود.
هوا و هوس بر مردم چیره شده بود. ... نادانیهای جاهلیت، پست و خوارشان کرده بود و در امور زندگی سرگردان بودند و بلای جهل و نادانی دامنگیرشان بود. (4)
مولفه های جاهلیت در کلام امام علی (ع)
سالهای طولانی بر مردمی گذشت که بر اثر دوری از مکتب پیامبران، درمنجلاب گمراهی و فساد غوطهور بودند، نه امنیت جانی داشتند، نه امنیت مالی و ناموسی. سایه شوم جهل و تعصب همه جا را تاریک کرده بود. ظلم و بیداد گری و لجاجت و انواع جنایات هولناک، همه را به ستوه آورده بود؛ به گونهای که به فرموده علی علیهالسلام «میوه درخت جاهلیت فتنه و آشوب و غذای مردمش مردار گندیده، لباس زیرینشان ترس و وحشت و لباس رویینشان شمشیر بود. آب حیات انسانی در زمین فرو رفته بود و منارهای هدایت، کهنه و فرسوده شده و پرچمهای گمراهی و تیرهبختی آشکار گردیده بود» (5)
هدف از بعثت در کلام امام علی (ع)
خداوند، حضرت محمد را به حق برانگیخت تا بندگان خود را از پرستش دروغین بتها رهایی بخشد و به پرستش خود راهنمایی کند و آنان را از پیروی شیطان نجات دهد و به اطاعت خود کشاند.
پس خداوند، رسولان خود را در میان مردم برانگیخت و پیامبرانش را پیاپی به سوی آنها فرستاد تا از مردم ادای عهد و پیمان فطرتی را که با پروردگارشان بسته بودند، بخواهند و نعمت فراموش شده او را به ایشان یادآوری کنند و با تبلیغ دلایل روشن، وظیفه رسالت را انجام دهند و نیروی عقلهای مردم را که زیر غبار کفر و شرک و گمراهی پنهان شده بود، برانگیزانند و به کار اندازند و آیات بزرگ الهی را به ایشان بنمایانند.
خدای سبحان برای وفای به وعده خود و کامل گردانیدن دوران نبوت، حضرت محمد را مبعوث کرد؛ پیامبری که از همه پیامبران، پیمان پذیرش نبوت او را گرفته بود. نشانههای او شهرت داشت. و تولدش بر همه مبارک بود. (6)
بعثت در کلام امام خمینی ره
اگر بعثت هیچ ثمرهای نداشت الاّ وجود علی بن ابیطالب و وجود امام زمان ـ سلام الله علیه ـ این هم توفیق بسیار بزرگی بود.
حادثهای بزرگتر از بعثت رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله نشده است و تصور هم ندارد که بشود؛ زیرا که بزرگتر از رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله در عالم وجود نیست، غیر از ذات حقتعالی و حادثهای بزرگتر از بعثت او هم نیست.
پیغمبر اکرم اهل عربستان است، لکن دعوتش مال عربستان نبوده، محصور نبوده به عربستان؛ دعوتش مال تمام عالم است.
اصل آمدن پیغمبر برای آموزش و پرورش بوده است. آیات را تلاوت کند... نفوس را تطهیر کند.
پیغمبر اسلام میخواست در تمام دنیا وحدت کلمه ایجاد کند، میخواست تمام ممالک دنیا راتحت یک کلمه توحید قرار دهد. (7)
هدف از بعثت در کلام امام خمینی ره
«بعثت رسول خدا برای این است که راه رفع ظلم را به مردم بفهماند، راه این که مردم بتوانند با قدرتهای بزرگ مقابله کنند. بعثت برای این است که اخلاق مردم را، نفوس مردم را، ارواح مردم را، تمام اینها را از ظلمتها نجات بدهد. ظلمات را به کلی کنار بزند و به جای او نور بنشاند، ظلمت جهل را کنار بزند و بهجای او نور عمل بیاورد، ظلمت ظلم را به کنار بزند و به جای او عدالت بگذارد... و راه او را به ما فهمانده است، فهمانده است که تمام مردم، تمام مسلمین برادر هستند و باید با هم وحدت داشته باشند، تفرّق نداشته باشند». (8)
انگیزه های بعثت در کلام امام خمینی ره
«انگیزه بعثت، نزول وحی... و نزول قرآن است و انگیزه تلاوت قرآن بر بشر این است که تزکیه پیدا بکنند و نفوس مصفّا بشوند، از این ظلماتی که در آنها موجود است تا این که بعد از اینکه مصفّا شدند، ارواح و اذهان آنها قابل این بشود که کتاب و حکمت را بفهمند. انگیزه بعثت این است که ما را از این طغیانها نجات دهد و ما تزکیه کنیم خودمان را، نفوس خودمان را مصفّا کنیم... اگر این توفیق برای همگان حاصل شد، دنیا یک نوری میشود نظیر نور قرآن و جلوه نور حق». (9)
برکات بعثت در کلام مقام معظم رهبری
مقام معظم رهبری حضرت آیت اللّه خامنهای ـ دام ظله العالی ـ ، بعثت پیامبران را از حوادث بینظیر عالم و دارای آثاری ماندگار برای حیات بشر برشمرده و میفرمایند: «هیچ حادثهای از قبیل انقلابهای بزرگ، مرگها و حیاتهای ملّتها، پدیدآمدن اشخاص بزرگ، از بین رفتن اشخاص بزرگ ظهور مکتبهای گوناگون، اهمیتش برای بشریت به اندازه بعثتهای انبیا نیست. همچنان که امروز شما میبینید، ماندگارترین شکلهای فکر و ذهن آحاد بشر، همان شکلهایی است که ادیان به آنها دادهاند و تا ابد هم همینطور خواهد بود. اگرچه امروز بسیاری از کسان در عالم هستند که مستقیما خود را در پرتو اشعه بعثت نبیاکرم قرار ندادهاند، یعنی غیرمسلمانها، اما همانها هم از برکات این بعثت، تاکنون منتفع شدهاند». (10)
بعثت در کلام مقام معظم رهبری
مقام معظم رهبری، حضرت آیتاللّه خامنهای درباره بعثت چنین فرموده است: «مسأله بعثت و پدید آمدن این حادثه، مهمترین مسألهای است که در طول عمر طولانی بشریت، برای او اتفاق افتاده است. در سرنوشت انسان و تاریخ بشر، هیچ حادثهای به قدر این حادثه مؤثر نبوده و هیچ لطفی از طرف پروردگار، به عظمت این لطف، بر انسانها وجود نداشته و امروز آنچه از شعار ما در دنیا مطرح است، همان پیامها و شعارهای بعثت است. مثل شعار عدالت اجتماعی، آزادگی، علم و دانش، ترقی و تعالی». (11)
شعر بعثت
ماه فرو ماند از جمال محمّد | سرو نباشد به اعتدال محمّد |
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست | در نظر قدر با کمال محمّد |
وعده دیدارِ هرکسی به قیامت | لیله «اسرا» شب وصال محمّد |
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی | آمده مجموع، در ظِلال محمّد |
عرصه گیتی مجال همّت او نیست | روز قیامت نگر مجال محمّد |
و آن همه پیرایه بسته جنّت فردوس | بو که قبولش کند، بلال محمّد |
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد | تا بدهد بوسه بر نِعال محمّد |
شمس و قمر در زمین حشر نتابد | پیش دو ابروی چون هلال محمّد |
چشم مرا، تا به خواب دید جمالش | خواب نمیگیرد از خیال محمّد |
«سعدی» اگر عاشقی کنی و جوانی | عشق محمّد بس است و آل محمّد |
آینده ی بشریت و ظهور حضرت مهدی (عج)
به راه های چپ و راست رفتند، و راه ضلالت و گمراهی پیمودند، و راه روشن هدایت را گذاشتند. پس درباره ی آنچه که باید باشد شتاب نکنید، و آنچه را که در آینده باید بیاید دیر مشمارید. چه بسا کسی برای رسیدن به چیزی شتاب می کند، اما وقتی به آن رسید دوست دارد که ای کاش آن را نمی دید، و چه نزدیک است امروزِ ما به فردایی که سپیده ی آن آشکار شد. ای مردم! اینک ما در آستانه ی وعده های داده شده، و نزدیکی طلوع آن چیزهایی که بر شما پوشیده و ابهام آمیز است، قرار داریم.
ره آورد حکومت حضرت مهدی (عج)
بدانید آن کس از ما ( امام مهدی « عج » ) که فتنه های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد، و بر همان سیره و روش پیامبر « ص » و امامان « ع » رفتار می کند تا گره ها را بگشاید، بردگان و ملت های اسیر را آزاد سازد. جمعیت های گمراه و ستم گر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می کند. ( حضرت مهدی « عج » ) سال های طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد، آنچنان که اثر شناسان،اثر قدمتش را نمی شناسند، گر چه در یافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه ها آماده میگردند، و چونان شمشیر ها صیقل می خورند. دیده هاشان با قرآن روشنایی گیرد، و در گوش هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جام های حکمت سر می کشند. نهج البلاغه « ترجمه خطبه 150 بند 1 و 2 »
بیایید امسال با خواندن دعای عهد متفاوت تر از همیشه به پیشواز تولد مولایمان برویم.