بسمه تعالی مجتبی نیرّی ظریف از چه چیزی سرخورده است؟ حسین موسویان
حسین موسویان عضو سابق تیم مذاکرهکننده هستهای، سخنگوی سابق شورای امنیت ملی در دوره دکتر روحانی و حقوقبگیر صندوق پلاشرز در گفتوگو با روزنامه «وقایع اتفاقیه» گفته است: «من احساس میکنم آقای ظریف در جریان برجام سرخورده شدند و توقع اینکه از سوی خودیها متهم به خیانت و مزدوری شوند، نداشتند؛ ضمن اینکه با دیدن دعواهای جناحی داخلی هم محتاط شدهاند...»
اما آیا واقعا سرخوردگی دکتر ظریف بعد از دو سال هدایت سکان مذاکرات هستهای ناشی از انتقاد منتقدین است؟ آیا اعتراف دکتر سیف به «تقریبا هیچ بودن نتیجه برجام» ناشی از همین موضوع است؟ یا اینکه دلایل واقعی این سرخوردگی را باید در جای دیگری جستوجو کرد؟
به نظر میرسد آقای موسویان با دادن آدرس غلط در پی آن است که این شکست تاریخی و بسیار پرهزینه دولت روحانی تا همین چندی قبل آن را «خورشید تابان» مینامیدند، در اذهان منحرف و به مانند سایر گرفتاریهای دولت یازدهم که به گردن رئیس دولت قبل میاندازند، متوجه نقاط موهوم و خیالی کند.
نه، آقای موسویان؛ سرخوردگی دولت از انتقاد دلسوزان نیست. سرخوردگی ناشی از سهلاندیشی در شناخت شیطان و جبهه دشمن است؛ و ناشی از این سهلاندیشی که آمریکا دیگر شیطان اکبر نیست و میتوان با او تعامل کرد و با لبخند از آن امتیاز گرفت؛ حال آنکه ان الشیطان لکم عدو فاتخذوه عدوا و در مقابل او باید به اقتدار درونی ملت تکیه میشد. سرخوردگی از این است که بعد از پیادهروی با دشمن و فرو ریختن عزت یک ملت مقاوم، و سوء استفاده دشمن از این تصویر برای شکستن هیمنه انقلاب، تحریمها ترک برنداشت. سرخوردگی از این است که دستاوردهای هستهای نظام پای میز معامله برده شد اما هدف اصلی از مذاکره یعنی رفع تحریمها حاصل نشد. سرخوردگی از این است که رئیسجمهور محترم به آمریکای بدعهد و غیرقابل اعتماد، اعتماد کرد و قبل از باز کردن پیچ و مهرههای صنعت خون داده و شهید داده هستهای، لبخند گرگها، جای گرفتن تضمین کتبی از رئیسجمهور آمریکا را گرفت و با وزیر خارجه آمریکا زیر پرچم عکس یادگاری گرفته شد. سرخوردگی از این است که برای انتخابات ریاستجمهوری 96 دولت چیزی برای عرضه ندارد. سرخوردگی از این است که امروز نه تنها آمریکا که بحرین فزرتی هم برای ما شاخ و شانه میکشد و او کاری از دستش برنمیآید. سرخوردگی از این است که دولت هر چه جلوتر میرود، رد پای آمریکا را در ایجاد مشکل در ارتباطات تجاری و اقتصادی ما با سایر دولتها به ویژه اروپاییها بیشتر میبیند، اما نمیتواند این واقعیت را که ریشه در سهلاندیشی دارد، اعلام کند؛ سرخوردگی از اعترافات رئیسجمهور اتریش و امثال او در آستانه سفر منتفی شده دکتر روحانی به آن کشور است. سرخوردگی از این است که این روزها دور اروپا را میگردند اما در این سفرها به غیر از چند عکس یادگاری و یا تفاهمنامههایی روی کاغذ در روی زمین چیزی حاصل نمیشود.
اما برای درمان این سرخوردگی چه باید کرد؟ نسخه شفابخش این گرفتاری در دستان «طبیب انقلاب» است؛ باید آن را گرفت و به آن عمل کرد! نسخه عبارت است از جهاد کبیر؛ یعنی مقاومت، تبعیت نکردن از دشمن و تولید اقتدار در مقابل وادادگی، تبعیت از دشمن و نشان دادن ضعف.
منبع: کیهان