خشم رژیم صهیونیستی از شاعر آلمانی برنده نوبل
گونترگراس: اسرائیل تهدیدکننده صلح جهانی است نه ایران نتانیاهو: گراس فاشیست است!

سرویس سیاسی-
گونترگراس شاعر و نویسنده آلمانی و برنده جایزه نوبل در قصیده ای با عنوان «آنچه باید گفت»؛ رژیم صهیونیستی را تهدیدکننده اصلی صلح جهانی دانست.
وی در قصیده خود تصریح کرده است: حمله احتمالی اسرائیل به تأسیسات هسته ای ایران به بهانه اینکه رهبران ایران در پی ساخت بمب اتمی اند، ممکن است به نابودی ملت ایران منجر شود. برنده جایزه ادبی نوبل در 1999 تأکید کرده است: قدرت هسته ای اسرائیل همه جهان را در معرض خطر قرار داده است. این در حالی است که رهبران آلمان همواره بر داشتن روابط مستحکم با اسرائیل اصرار داشته اند. نویسنده آلمانی همچنین از برخورد منافقانه غرب با خطر اتمی در جهان انتقاد کرده است زیرا به گفته وی ایران را خطری هسته ای می داند در حالی که قدرت هسته ای اسرائیل را نادیده می گیرد.
گفتنی است؛ این نویسنده مشهور آلمانی، پنجشنبه شب شعر «آنچه باید گفت» را در مقابل دوربین تلویزیونی شبکه ARD و در برابر دیدگان میلیون ها هموطنش دوباره تکرار کرد و گفت که، «اسرائیل و انبار سلاح های اتمی آن تهدیدی برای صلح جهانی است.»
گونتر گراس که در خانه خود در شهر لوبک در شمال آلمان میزبان خبرنگار این شبکه تلویزیونی بود، تأکید کرد: هدف من از انتشار شعر این بود که تابوی انتقاد از اسرائیل در آلمان شکسته شود و با این کار توجه افکار عمومی جهانی نسبت به انبار سلاح های هسته ای اسرائیل که جهان را تهدید می کند، جلب شود.
گراس اضافه کرد: این ایران نیست که تهدیدکننده صلح جهانی است بلکه اسرائیل است که امروز نه فقط یک دارنده سلاح هسته ای بلکه به یک اشغالگر تبدیل شده است.
خشم مقامات صهیونیستی از قصیده گراس
در همین حال، قصیده گونترگراس در افشاگری علیه اسرائیل به عنوان تهدیدکننده صلح جهانی، خشم مقامات صهیونیستی را در پی داشت.
سخنگوی کابینه رژیم صهیونیستی با حمله شدید به این شاعر برجسته آلمانی قصیده وی را چرند و بی معنی توصیف کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، ایگال بالمور سخنگوی وزارت خارجه اسرائیل نیز گفت: کار گونترگراس بسیار بد است. قصیده او زشت و پلید است!
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی هم در سخنانی گونترگراس را مورد حمله و انتقاد شدید قرار داد.
همچنین کانال اول تلویزیون دولتی آلمان (ARD) درباره شعر گونترگراس گزارش داد: برنده آلمانی جایزه نوبل ادبیات با شعر جدید خود، بحث و جنجال زیادی را به راه انداخته است. وی در این شعر در انتقاد نکردن از اسرائیل، تابوشکنی کرد و در واقع با اینکار، تابوی مجاز نبودن به انتقاد از سیاست های اسرائیل را در آلمان زیر پا گذارد.
خاطرنشان می شود اولین بار شعر این شاعر برجسته آلمانی در روزنامه زود دویچه سایتونگ به چاپ رسید.
در همین ارتباط روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا نوشت: مدیر روزنامه زود دویچه سایتونگ در پاسخ به پرسش ما که به چه علت شعر گونترگراس علیه اسرائیل را منتشر کرده گفت که گراس برجسته ترین نویسنده آلمان و برنده جایزه صلح نوبل است. امکان ندارد بتوان افکار و اظهارات «وی را» سانسور کرد و اگر کسی نظرات او را قبول ندارد، می تواند به مباحثه با وی بپردازد.
متن کامل شعر گونتر گراس
چرا سکوت می کنم، کتمانی اینهمه طولانی،
بر آنچه که آشکار است، و «از بازی جنگ»
انجام شده، که در انتها، جان به در بردگان اش، 
این مائیم، حداکثر در حد در حاشیه مانده ها.
موضوع، حق ادعایی در (وارد کردن) ضربه اول است،
که پهلوان پنبه ای آن را به یوغ خود کشیده
و به هیاهویی سازمان یافته (تبلیغات) درآورده
که خلق ایران گویا باید نابود گردد، چون در حوزه قدرتش، ساختن
یک بمب اتمی مورد ظن و گمان است
اما من چرا خود را منع کرده ام،
نام کشور دیگری را بر زبان جاری سازم،
که از سالیان گذشته- ولو مخفیانه- توان اتمی رو به تزایدی را در اختیار گرفته
فارغ از هر کنترلی، چون که بازرسی آن
میسر نیست؟
کتمان عمومی این امر واقع، که سکوت من هم جزئی از آن است،
به نظرم، دروغ آزاردهنده ای است
الزامی که حکم مجازاتی را منظور می کند
مادامی که مورد بی توجهی قرار گیرد
چونان حکم «ضد سامی گری» است که عادی می شود
و اما اینک، چون سرزمین من،
با جنایات خاصه اش،
که بی نظیر اند،
هر بار مورد بازخواست قرار می گیرد،
اما این بار از سر سوداگری محض، ولو
با چرب زبانی به عنوان جبران مافات اعلام می شود که،
یک زیردریایی دیگر به اسرائیل
تحویل می شود، که ویژگی اش
حمل کلاهک های انهدام جمعی است
و به جاهایی قابل هدایت باشد
که فقط وجود یک بمب اتمی که اثبات هم نشده
و فقط ترس و واهمه دلیل اثباتی آن است،
و من می گویم، آنچه را باید گفت.
و اما چرا اینهمه سکوت کرده ام؟
چون می دانستم، تبارام،
که با ننگی هرگز زایل نشدنی عجین شده،
از آن بازام می داشت، این امر به غایت آشکار را
به اسرائیل، سرزمینی که به آن دلبسته ام
و می خواهم دلبسته هم بمانم، نسبت دهم.
و چرا تازه الان می گویم؟
به پیری افتاده، و با آخرین خامه قلم:
که قدرت اتمی اسرائیل به مخاطره می اندازد،
صلح جهانی را که خود بخود شکننده و لرزان هم هست؟
چون باید گفته شود
که فردا خیلی دیر است؛
نیز چون ما- آلمانی هایی که به قدر کافی گنهکاریم،
تدارک چی جنایتی بشویم،
که قابل پیش بینی است، و آنگاه که شراکت در جرم
با هیچ عذر و بهانه معمولی 
زدودنی نباشد.
و اذعان کنم که: دیگر سکوت نمی کنم
چون از ریاکاری غربیان
به جان آمده ام، و امید آن دارم
بسیاری دیگر کسان نیز از سکوت رهایی یابند
بانیان و عاملان خطر قابل لمس
به چشم پوشی از استفاده از زور وادار شوند
همینطور بر آن اصرار و ابرام شود
(اجازه) کنترل های دائمی و بی مانع و رادع
بر توان هسته ای اسرائیل
و تأسیسات هسته ای ایران
توسط یک نهاد بین المللی
از سوی دولتین هر دو کشور، داده شود.
و فقط اینگونه است که
همه انسان ها در این
منطقه ای که دیوانگی آن را به اشغال خود درآورده
و تن به تن در دشمنی باهم زندگی می کنند
آخرالامر دست ما را هم بگیرند.