میتوانیم اولین باشیم، اگر بخواهیم

بسمه تعالی

مسلم سروندی

سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی، نامی است که مقام معظم رهبری در ابتدای سال 91 برای این سال انتخاب کرده‌اند.

با اندکی تفکر و تعمق در این نامگذاری، می توان به بصیرت نهفته در آن پی برد. پر واضح است که شرایط حاکم بر اقتصاد کشور در مرز سیاه و سفید است. به این معنی که ایران با در اختیار داشتن منابع غنی انرژی و بسیاری از منابع اقتصادی دیگر که هر یک از آنها به تنهایی می تواند کشوری را به قله های بلند اقتصادی برساند، باید با برنامه ریزی صحیح و استفاده بجا از این منابع، قله های پیشرفت اقتصادی را یکی پس از دیگری فتح کند؛ در غیر این صورت منتظر تنزل و ورود به سیاهی باشد. این همان شرایط بدر و خیبر است.

جمهوری اسلامی ایران می‌تواند در پایان برنامه پنجم توسعه از لحاظ اقتصادی اولین در منطقه باشد؛ اگر بخواهد.

لطف خداوند به مردم این سرزمین کهن باعث شده است که غنی‌ترین منابع در اختیار مردم این مرز و بوم باشد و نیاز جهانیان به این منابع، تحریم‌های اقتصادی از سوی دشمنان انقلاب را خنثی کند.

دارا بودن بزرگترین منابع هیدروکربنی (گاز و نفت) اولین ویژگی ایران است. با فرض اینکه قیمت نفت، 75 دلار در هر بشکه محاسبه شود، 14 هزار میلیارد دلار ارزش منابع هیدرو کربنی ایران تخمین زده می‌شود که در دنیا بی نظیر است؛ البته این نکته را باید در نظر داشت که از هر پنج چاه حفر شده در ایران برای دستیابی به نفت و گاز، چهار چاه به نتیجه می‌رسد و این خود یک رکورد است و همچنین با میزان تولید فعلی، کشور تا یک صد سال آینده نفت و برای مدت بسیار بیشتری گاز در اختیار دارد و این امتیازات جمهوری اسلامی ایران را از لحاظ دست‌یابی و در اختیار داشتن منابع هیدروکربنی در رتبه اول جهان قرار داده است.

تاکیدهای مقام معظم رهبری از سال‌ها پیش برای کاهش اتکای بودجه به نفت و استفاده از این درآمدها در پروژه‌های عمرانی و تولیدی، نشانگر اهمیت این موضوع است. اگر حتی نیمی از درآمد روزانه منابع هیدرو کربنی جمهوری اسلامی ایران صرف پروژه‌های عمرانی و تولیدی شود، در پایان برنامه پنجم توسعه، نه تنها در منطقه از لحاظ اقتصادی از دیگر کشورها برتر خواهیم بود، بلکه در آسیا نیز در میان اولین‌ها قرار خواهیم گرفت.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که اگر روند صعودی اتکای به نفت در بودجه به همین صورت ادامه داشته باشد، تا چند سال دیگر میزان درآمد نفتی با بودجه جاری کشور برابر می‌شود و این امر یک فاجعه است. به همین دلیل است که وزیری توانمند در امور جهادی برای وزارت نفت انتخاب شده تا با تلاشی جهادگونه و شبانه روزی، سعی در جبران عقب افتادگی های این صنعت غنی و همچنین مقابله با تحریم‌ها داشته باشد.

اما نفت و گاز تنها منابع ایران نیست. ایران دارای بزرگترین معادن روی و فیروزه در جهان می‌باشد اما متاسفانه فیروزه ایران به صورت خام و با قیمتی نازل صادر می شود و در کشورهای دیگر پرداخت شده و دوباره به کشورهایی از جمله ایران با بهایی گزاف صادر می‌گردد. همچنین 75 درصد از تولیدات و صادرات فرش دست باف جهان متعلق به ایران است. 80 درصد تولید زعفران دنیا در ایران انجام می‌شود و جالب اینجاست که این زعفران به صورت فله به کشورهای دیگر فروخته شده و پس از بسته‌بندی و با مبلغی بسیار بالا از این کشورها صادر می‌شود!

بالاترین میزان تولید خاویار، پسته، زرشک، برنج مرغوب و برخی از میوه‌ها از دیگر برتری‌های ایران در دنیای اقتصاد است که با یک برنامه‌ریزی مناسب و استفاده از رهنمودهای مقام معظم رهبری از فواید این برتری ها می توان بهره مند شد.

+ نوشته شـــده در جمعه 91/4/2ساعــت 6:43 صبح تــوسط عباس | نظر