بسمه تعالی
روزنامه انگلیسی گاردین در تحلیلی نوشت: نخست وزیر اسرائیل خیال می کند با حمله به غزه می تواند برنده انتخابات پارلمانی شود اما مرور گذشته نشان می دهد که تمام دولت های اسرائیلی که در سال های 1996، 2008و 2009 به قصد پیروزی در انتخابات نسخه حمله به غزه یا لبنان را تجویز کردند، همگی شکست خوردند. اسرائیل به این حقیقت توجه نمی کند که در مصر، همسایه مهم غزه، همه چیز تغییر کرده و این تغییر می تواند پیمان کمپ دیوید را که حکم مرگ و زندگی را برای اسرائیل دارد، به خطر بیندازد.
اسرائیل نمی داند در غزه کدام دام منتظر اوست (خبر ویژه)
کارشناسان معتقدند نوار غزه به مثابه یک تله سیاسی و نظامی برای رژیم صهیونیستی است.
پاسکاس بونیفاس مدیر مؤسسه روابط بین المللی در پاریس به یورونیوز گفت: سناریوی اصلی اسرائیل جنگی گسترده مانند سال 2008 نیست. آنها می دانند که در این صورت بیش از همیشه حمایت جامعه جهانی را از دست خواهند داد. در حال حاضر هدف اسرائیل برجسته کردن نقش ایران به عنوان خطر اصلی در منطقه است. علاوه بر این، حمله نظامی به غزه پیچیده تر از گذشته به نظر می آید. حماس مسلح تر و مجهزتر از سال 2008 است. در نتیجه، حمله نظامی به غزه ممکن است نه تنها به یک دام نظامی برای نیروهای اسرائیل که به یک دام سیاسی نیز تبدیل شود.
وی همچنین مقاومت حماس در برابرحملات رژیم صهیونیستی را موجب افزایش محبوبیت این جنبش در میان مردم فلسطین توصیف کرد.
از سوی دیگر پایگاه اطلاع رسانی فلسطین الیوم از قول کارشناسان نظامی نوشت: فراخوان 75 هزار سرباز اسرائیلی ذخیره، جنگ روانی است. این تعداد نیاز به آموزش و پایگاه های نظامی دارد. همچنین اگر فرض کنیم که اسرائیل دست به عملیات زمینی بزند اوضاع به وضعیت جنگ قبلی شبیه نخواهد بود زیرا سلاحی که اکنون گروه های فلسطینی در غزه در اختیار دارند به خصوص موشک ها پیشرفته تر شده اند. هر گونه تانک و یا خودروی نظامی که وارد غزه شود امکان هدف قرار دادنش از دور بدون آنکه افسر تانک محل شلیک موشک را ببیند وجود دارد.
این گزارش حاکی است: موشک های کورنیت خمپاره های RPG نیستند ولی از سلاح های پیشرفته هستند و بعید نیست که گروه های فلسطینی دارای موشک های پیشرفته تری از موشک های کورنیت باشند. همه این پیش بینی ها را ارتش رژیم صهیونیستی در محاسبات خود قرار داده است. اما مسأله دوم این است که اسرائیل با همه هواپیماهای جاسوسی و جنگنده ها و آپاچی هنوز نتوانسته محل شلیک موشک ها و یا سکوهای پرتاب موشک را رهگیری کند و این مسأله موجب آزار ارتش این رژیم شده است.
در همین حال روزنامه انگلیسی گاردین در تحلیلی نوشت: نخست وزیر اسرائیل خیال می کند با حمله به غزه می تواند برنده انتخابات پارلمانی شود اما مرور گذشته نشان می دهد که تمام دولت های اسرائیلی که در سال های 1996، 2008و 2009 به قصد پیروزی در انتخابات نسخه حمله به غزه یا لبنان را تجویز کردند، همگی شکست خوردند. اسرائیل به این حقیقت توجه نمی کند که در مصر، همسایه مهم غزه، همه چیز تغییر کرده و این تغییر می تواند پیمان کمپ دیوید را که حکم مرگ و زندگی را برای اسرائیل دارد، به خطر بیندازد.
دویچه وله آلمان نیز معتقد است: اسرائیل اشتباه استراتژیک بزرگی را مرتکب شد و در حالی اقدام به حمله کرد که فراموش کرده وضعیت فعلی با سال 2008 فرق می کند. اکنون مصر تغییر کرده و در غزه کسانی حکومت می کنند که اشتراکات فکری با اخوان المسلمین حاکمان جدید مصر دارند. سفر نخست وزیر مصر به غزه در روز حمله مؤید این نکته است و نشان می دهد که فلسطین برای آنها مهم است. این نشانه تغییر معادلات در منطقه است و اسرائیل و آمریکا باید این واقعیت را درک کنند.
روزنامه فرانسوی فیگارو نیز در تحلیلی خاطرنشان کرد: با شلیک موشک به بیت المقدس، پای درگیری های غزه ناگهان به این شهر و پایتخت اسرائیل (تل آویو) نیز کشیده شد. این حملات اولین ضربه جدی به دولت اسرائیل از سال 1991 و جنگ خلیج فارس است. این حملات موشکی نمایانگر آن است که در طی 600 حمله هوایی انجام شده در طول چهار روز گذشته، اسرائیل نتوانسته است مخفیگاههای موشک های دوربرد حماس و سایر گروههای فلسطینی از جمله جهاد اسلامی را نابود کند.
این روزنامه می نویسد: کارشناسان معتقدند به همین دلیل اسرائیل برای مقابله با این پیروزی تمام روز جمعه را تلاش کرد تا با بسیج کردن ارتش و نیروهای ذخیره این کشور نشان دهد دست به یک حمله زمینی علیه غزه خواهد زد اما به گفته یکی از نزدیکان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل علی رغم این فشارها، اسرائیل نمی تواند شتابزدگی به خرج دهد.
فیگارو می نویسد: حمله سال 2009 اسرائیل به نوار غزه باعث شد شاخه نظامی حماس با کمک ایران نه تنها انبارهای راکتی خود را تامین کند بلکه به موشک های پیشرفته تر و با برد طولانی تر دست یابد. حماس اکنون راکت های گراد و فجر و کاتیوشای ساخت ایران را در اختیار دارد و برای مقابله با حمله احتمالی اسرائیل (از نوع حمله به لبنان در سال 2006)، با یک سیستم پیچیده ارتباطی و موشکی رهبری شده ساخت ایران مجهز شده است.