پنجاه و نهمین انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا که سه‌شنبه هفته آینده (سوم نوامبر برابر با 13 آبان‌ماه) برگزار می‌شود، شاید یکی از «حساس‌ترین» انتخابات تاریخ این کشور باشد. «حساس» از این باب که، نامزدهای شرکت‌کننده در آن، هر دو به شکلی،
(جو بایدن به تلویح و دونالد ‌ترامپ به تصریح) بارها اعلام کرده‌اند، اگر نام آنها به‌عنوان پیروز انتخابات اعلام نشود، در انتخابات تقلب شده و نتایج را نخواهند پذیرفت. این انتخابات به یک دلیل دیگر «خاص» و «حساس» است و آن دلیل، خودِ شخصیت‌های خاص
دو نامزد انتخابات است. هر دو نامزد بنابر اعلام روانشناسان، دچار زوال عقلند و یکی از آنها حتی دچار معجونی از بیماری‌های روانی از جمله خودبرتربینی و خودشیفتگی مفرط است. همین مسائل در کنار برخی دلایل اقتصادی و جامعه‌شناختی جامعه آمریکا باعث شده بسیاری از کارشناسان ‌تراز اول دنیا پیش‌بینی کنند، این انتخابات با انتخابات قبلی ریاست‌جمهوری آمریکا متفاوت خواهد بود. در این‌باره اگرچه پیش از این گفته و نوشته‌ایم اما به‌دلیل حساسیت موضوع و نزدیک بودن روز انتخابات (7 روز دیگر) گفتنی‌های دیگری هست که مطرح کنیم. بخوانید:
1- «جنگ داخلی»، «هرج و مرج»، «تجزیه»، «تقویت گروه‌های ناسیونالیست و نژادپرست» و در یک کلام «افول آمریکا» از جمله تعابیری است که طی یکی سه چهار ماه گذشته در توصیف ایام پس از انتخابات ریاست‌جمهوری2020 آمریکا از دهان کارشناسان زیادی خارج شده و رسانه‌های معتبر متعددی نیز چه در آمریکا و چه خارج از این کشور وقوع آنها را «محتمل» خوانده‌اند. به‌عنوان فقط یک مثال، «توماس فریدمن»، ستون‌نویس مطرح نیویورک‌تایمز ماه‌گذشته طی گفت‌و‌گویی با سی‌ان‌ان گفت، این انتخابات می‌تواند به جنگ داخلی منجر شود چون، علائمی ‌وجود دارد که، پیش از آغاز جنگ‌های داخلی، بروز می‌کند:
«می‌دانید که من کارم را به‌عنوان خبرنگار در لبنان و با پوشش اخبار دومین جنگ داخلی در تاریخ لبنان شروع کردم اما به شدت وحشت دارم که خودم را در موقعیتی بیابم که کارم را به‌عنوان خبرنگار با پوشش خبرهای جنگ دوم داخلی بالقوه آمریکا در تاریخش به پایان برسانم... به‌نظر من آنچه طی روزهای گذشته رخ داده است، هشدار درجه ششم درباره احتمال آتش‌افروزی است... رئیس‌جمهور ایالات متحده به همه ما گفته است که یا من برنده انتخابات می‌شوم یا اینکه من مشروعیت انتخابات را زیر سؤال می‌برم و این انتخابی است که شماها دارید... اگر شما هم‌اکنون نگران اوضاع نیستید و از اینکه چه اتفاقی ممکن است بیفتد وحشت‌زده نیستید، باید بگویم که این‌طور نیست که ما شاید یک انتخابات مناقشه‌برانگیز داشته باشیم بلکه اوضاع این است که ما تقریبا به‌طور قطع و یقین، یک انتخابات مناقشه‌برانگیز خواهیم داشت مگر اینکه ‌ترامپ برنده شود».
2- اوضاع وقتی پیچیده‌تر و حساس‌تر می‌شود که بدانیم، موضوع فقط جو بایدن و دونالد ‌ترامپ نیست! میلیون‌ها نفر از مردم آمریکا نیز اعلام کرده‌اند، اگر نامزد مورد حمایت‌شان پیروز انتخابات اعلام نشود، یعنی تقلب شده و آنها نتایج را نخواهند پذیرفت. این خبر را دیروز خبرگزاری رویترز منتشر کرد. نظرسنجی این خبرگزاری که با مشارکت موسسه «ایپسوس» صورت گرفته نشان می‌دهد، بیش از
43 درصد از حامیان «جو بایدن» و 41 درصد از حامیان «دونالد ‌ترامپ» گفته‌اند، فقط در صورتی نتایج انتخابات را خواهند پذیرفت که پیروز انتخابات نامزد مورد حمایت آنها باشد! در جامعه‌ای که نه نامزدهای انتخابات نتایج را بپذیرند و نه حامیان نامزدها، رسیدن به نتیجه‌ای که امثال «توماس فریدمن» به آن رسیده‌اند، اصلا عجیب نیست.
3- وقتی صحبت هرج و مرج و جنگ داخلی می‌شود، عمدتاً «حفظ جان» تبدیل به اولویت نخست شهروندان آن کشور خواهد شد. اگر با جامعه‌ای مثل جامعه آمریکا سروکار داشته باشی، اوضاع کمی ‌پیچیده‌تر هم خواهد شد. دیروز خبری به نقل از «بلومبرگ» منتشر شد مبنی بر اینکه، مردم آمریکا دیوانه‌وار به فروشگاه‌های اسلحه‌فروشی هجوم آورده و در حال خرید سلاح و جلیقه‌های ضدگلوله‌اند: «به‌تازگی شاهد موج دوم علاقه آمریکایی‌ها به خرید انواع تسلیحات هستیم؛ چرا که مردم نگران ناآرامی‌هایی هستند که در روز‌های نزدیک به انتخابات، روز انتخابات و بعد از آن رخ می‌دهند...در نتیجه این شرایط، جلیقه‌های ضدگلوله، و ماسک‌های مقاوم در برابر گلوله‌های ساچمه‌ای فروخته می‌شوند و مردم عادی علاقه زیادی به خرید این اقلام از خود نشان می‌دهند. اینها افرادی هستند که در کوئینز و سانفرانسیسکو زندگی می‌کنند و تا همین اواخر هرگز علاقه‌ای به خرید این تجهیزات نظامی نشان نمی‌دادند، اما اکنون احساس می‌کنند باید این کار را انجام دهند».
4- ‌ترجیح ما در انتخابات آمریکا، پیروزی کدام نامزد است؟ این سؤال شاید، سؤال بسیاری از مردم کشور ما باشد. وقتی چنین سؤالی مطرح می‌شود - لااقل بین ما ایرانی‌ها - باید توجه داشت از پیروزی یک نامزد عادی در انتخابات ریاست‌جمهوری یک کشور عادی حرف نمی‌زنیم! ما داریم راجع به «دشمن» حرف می‌زنیم. فقط یک رئیس‌جمهور در آمریکا نشان دهید که در همین چهل و چند سال گذشته، با ملت ایران دشمنی نکرده و تحریمی‌ علیه ما وضع نکرده باشد. تلاش برای کودتای رنگی و نظامی، تحمیل جنگ 8 ساله، ‌ترور دانشمندان و... که جای خود دارد. این دشمنی منحصر به پس از انقلاب اسلامی هم نیست. اینکه کسی بگوید بین ‌ترامپ و جو بایدن تفاوتی نیست، قطعا اشتباه می‌کند. این دو حتما با هم تفاوت دارند. این را می‌شود از برنامه‌ها، شعارها، مواضع و سیاست‌های بعضا متضادشان در مواجهه با مسائل مختلف داخلی و خارجی فهمید. آنها حتی وقتی به «ایران» می‌رسند نیز، مواضع متفاوتی می‌گیرند اما این تفاوت موضع، به هیچ وجه در «هدف» آنها نیست. آنها چون دشمنند، صرفا در «روش دشمنی» با ایران دچار اختلافند. یکی می‌گوید، با برجام «باید ایران را
مهار کرد»، دیگری می‌گوید، با یک مذاکره جدید «باید ایران را مهار کرد». هر دو به زعم خود، دنبال مهار ایرانند!
5- اینکه چرا برخی در کشور تنها راه‌حل برون‌رفت از وضع موجود را «مذاکره» می‌دانند نیز مسئله جالبی است. طرفداران این روش غالباً (نه همه آنها) چند ویژگی مشخص دارند. یک) تنها کاری که بلد نیستند، همین «مذاکره» است! این را می‌توان از بلایی که با اسم مذاکره و برجام بر سر اقتصاد و معیشت این مردم آوردند فهمید. غالباً، پشت «مردم» و مشکلات آنها پنهان می‌شوند. پشت مشکلاتی که خود، عامل ایجادشان هستند! اعتقادی به توانایی داخلی و اینکه، به غیر از آمریکا، کشورهای دیگری هم هستند که بتوان با آنها تعامل کرد، ندارند، قطب‌نمایشان همیشه و تحت هر شرایطی، «غرب» را نشان می‌دهد! برای رسیدن به مقصود، از ابزار تحریف بهره می‌برند و در این راه هیچ حد و اندازه‌ای را نمی‌شناسند، حتی اسلام و اهل‌بیت علیهم‌السلام را! «چاره‌ای نداریم» دائم وِرد زبانشان است اما هیچ وقت نمی‌گویند، وضعیت را با همین استدلال‌ها و روش‌ها به این نقطه(چاره‌ای نداریم) رسانده‌اند! هیچ‌گاه مسئولیت صریح‌ترین مواضع و وعده‌هایی را که داده‌اند، برعهده نمی‌گیرند و چه‌بسا حتی، با اظهار ضعف، به دشمن پالس «موثر واقع شدن تحریم‌ها» را می‌فرستند تا باز هم تحریم شویم. آن‌قدر تحریم شویم که «آبرامز» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران دیروز بگوید، تحریم‌های ضدایرانی، تَه کشید. چیزی برای تحریم این کشور باقی نمانده است!
6- نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور اسبق فرانسه با روی کار آمدن دونالد ‌ترامپ در آمریکا گفته بود: «محوریت جهان در حال عبور از غرب به شرق است. ما برخلاف گذشته، بر جهان مسلط نیستیم. روی کار آمدن فردی مثل ‌ترامپ که باورکردنی نبود، نشانه وخامت شرایط است نه علت آن». این و خیلی موارد مشابه دیگر که اینجا جای بررسی آنها نیست یعنی، غربی‌ها خود وخامت اوضاع را درک کرده‌اند. یعنی فهمیده‌اند در حال افولند و دور، دور غرب نیست. خدا می‌داند پس از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا یعنی 7 روز دیگر، این کشور در چه وضعیتی خواهد بود. شاید جنگ شود، شاید هم حاکمیت با ابزار قدرت و خشونت اوضاع را کنترل کند. اما آنچه تا اینجای کار مسلم شده اینکه، هم ‌ترامپ و هم بایدن شمشیر را از رو بسته و گفته‌اند، پیروز انتخابات هستند. پیش‌بینی نتیجه انتخابات سخت است. یا ‌ترامپ پیروز می‌شود، یا بایدن، یا هر دو با هم؟‌
ترجیح ما همین، گزینه سوم است!
جعفر بلوری