بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها

اردیبهشت ماه 1360 مثلث براندازی سناریوی خود برای رسیدن به قدرت را رو نمایی میکند. نهضت آزادیُ سازمان مجاهدین و بنی صدر در دست یکدیگر می دهند تا نهال تازه سر برآورده انقلاب اسلامی را از ریشه بسوزانند.

در طول ماه های اخیر با روی کار آمدن بنی صدر مردم تازیانه اقدامات مسلحانه طرفداران بنی صدر را بارها خورده اند.روز 10اردیبهشت ?1360امام خمینی(ره) به سازمان مجاهدین خلق هشدار می دهند تا اسلحه را کنار گذاشته و به آغوش ملت بازگردند. «اینها اشتباه می کنند. اگر اینها به ملت برگردند که برای خودشان صلاح است و اگر به این امر[تشنج آفرینی] ادامه بدهند یک روز [در پیش] است که پشیمانی دیگر سودی ندارد و آن روزی است که به ملت تکلیف شود.»

سازمان مجاهدین با گستاخی تمام در عین عدم پذیرش خلع السلاح، خطاب به امام این گونه به تهدید برمی خیزد: «باز هم به عنوان انقلابیون یکتاپرست به عرض می رسانیم تا وقتی راه های مسالمت آمیزِ ابراز عقیده وفعالیت انقلابی مطلقاً مسدود نشده و به اصطلاح حجت تمام نگردیده است [تلاش خواهیم نمود] از عکس العمل های خشونت بار و قهرآمیز بپرهیزیم اما در برابر«تکلیفی» که گوشزد فرمودید چه چاره ای جز نوشتن و تقدیم وصیت نامه ها باقی می ماند؟»

21 اردیبهشت ماه 60 حضرت امام طی سخنانی به اتمام حجت با سازمان مجاهدین خطاب به آنها می گوید:«آنهایی که این طور باقلم هایشان? علاوه برتفنگ هایشان با ما معارضه دارند? به آنها کراراً گفته ایم و حالا هم می گوییم که در آن نوشته ای که نوشتید? در عین حالی که اظهار مظلومیت های زیاد کرده اید? لکن باز ناشی گری کردید و تهدید به قیام مسلحانه کردید. ما چه طور با کسانی که می خواهند بر ضد اسلام قیام مسلحانه بکنند می توانیم تفاهم کنیم؟»
پازل سناریوی مثلث براندازی کم کم به قطعات میانی خود نزدیک شده و در این شرایط ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور وقت مدعی «بن بست سیاسی در کشور» شده و یک راه را برای نجات از این وضعیت بیان میکند و آن هم "رفراندوم " .

مسعود رجوی شگفت زده از طرح "بن بست-رفراندوم" بنی صدر می گوید: «هیچ یک از حضرات را یارای حذف شما نیست... طرف دیگر به خوبی می داند که شما چه از نظر سیاسی و چه به لحاظ اجتماعی در وضعی هستید که اگربخواهید و اگر بایستید می توانید فی الواقع جارویش کنید!»
6خرداد 60امام خمینی(ره) مواضع آشکار و قاطعی در برابر طرح "بن بست - رفراندوم" ارائه داد : «اگر پایتان را از اسلام کنار بگذارید? این طلبه ای که اینجا نشسته با کمال قوا با شما مخالفت می کند...آقای رییس جمهور حدودش در قانون اساسی هست. یک قدم آن ور بگذارد من با او مخالفت می کنم...نمی شود از شما پذیرفت که ما قانون را قبول نداریم.غلط می کنی قانون را قبول نداری، قانون تو را قبول ندارد... همه باید مقید به این باشید که قانون رابپذیرید ولو برخلاف رأی شما باشد... آن چیزی را که قوانین یا قانون اساسی پذیرفته است، بپذیرد. آن چیزی را که مجلس به آن رای می دهد و شورای نگهبان آن را موافق قانون شرع می داند باید بپذیرد اینها را? اگر می خواهید از صحنه بیرونتان نکنند? بپذیرید قانون را...»

سازمان مجاهدین در سرمقاله اولین شماره نشریه مجاهد پس از سخنان امام بر دیدگاه خود مبنی بر وجود بن بست سیاسی تأکید می کند.

بنی صدر نیز در دو مرحله ابتدا در مصاحبه مطبوعاتی خود بر موضع خود اصرار می کند و انگیزه اصلی خود از طرح این موضوع را جلوگیری از تضعیف خود برشمرد و موقعیت خود را در« مخاطره » توصیف می نماید. و چند روز بعد در پایگاه هوایی شیراز? سخنان تندی علیه سایر قوا به ویژه قوه قضائیه ایراد نمود و تصریح می کند "من در خطی که هستم با استقامت می ایستم."

در روزهای میانی خرداد1360دادستانی انقلاب در اطلاعیه 18 خرداد ماه 1اعلام میکند: «به حکم دادستان انقلاب اسلامی مرکز? نشریات آرمان ملّت[ارگان حزب ملّت ایران به رهبری داریوش فروهر]? انقلاب اسلامی [ارگان بنی صدر]? جبهه ملّی [ارگان جبهه ملی ایران]? میزان [ارگان بازرگان و نهضت آزادی]? نامه مردم [ارگان حزب توده ایران] و عدالت [ارگان حزب رنجبران]? به دلیل نشر مقالات تشنّج آفرین? تا اطّلاع ثانوی توقیف شدند.»

سازمان مجاهدین خلق به دنبال این اتفاق با صدور اطلاعیه ای بیان می کند: «توطئه تعطیلی روزنامه های غیرحزبی? به ویژه روزنامه انقلاب اسلامی ایران? گام بلندی است در مسیرحذف رییس جمهور دکتر بنی صدر که جزخفقان هرچه بیشتر وخشنودی دشمنان این میهن و سرکوب و کشتار داخلی را در پیش ندارد.» همان روز 9 تن از نمایندگان مجلس از جملهمهدی بازرگان? سلامتیان? غضنفرپور? یدالله سحابی و کاظم سامی طی نامه ای به رییس مجلس? توقیف نشریات توسط دادستانی انقلاب را غیرقانونی دانسته و محکوم می نمایند.

در همان روز نامه سرگشاده بازرگان و بیانیه شیخ علی طهرانی با مضمون صریح و تحریک آمیز درمقابله با امام به چاپ رسید. در بیانیه نهضت آزادی نیز ضمن حمایت از رییس جمهور? اقدام قوه قضائیه و دادستانی محکوم گردیده و تلویحاً تلاطم ها و تشنج ها امری موجه توصیف شده بود.

امام خمینی (ره) در یک سخنرانی پرشور و قاطع در مورد اقدامات بنی صدر و مؤتلفین وی آخرین اتمام حجت را انجام می دهد و مقاومت در برابر قانون و مصوبات قانونی مجلس را دیکتاتوری نامید.

با دعوت بنی صدر از مردم برای مقاومت و ایستادگی در دفاع از وی، در چند نقطه تهران و برخی شهرستان ها مورخ 18 و 19 خرداد تجمعات غیرقانونی و آشوبگرانه ای برگزار گردید.

یکروز بعد امام خمینی (ره) در حکمی ابوالحسن بنی صدر را از فرماندهی نیروهای مسلّح عزل نمود.

سازمان مجاهدین در اطلاعیه ای اذعان می کند: «...مجاهدین خلق ایران با اخطار قاطع انقلابی علیه هرگونه سوءنیّت به جان رییس جمهور? از تمامی خلق قهرمان ایران? روشنگری? هوشیاری? آمادگی و حضور دایمی درصحنه ها و مقاومت پیگیر را طلب می نماید.» سازمان? تحولات سیاسی کشور و اقدامات قانونی رهبری انقلاب و مجلس شورای اسلامی برای جلوگیری از قانون شکنی بنی صدر و دفاع از حریم قانونی ارکان نظام را? «کودتای مرتجعین» نام گذاری کرد و مردم را به هرج و مرج و مقابله با نظام فرا می خواند.

در پی این اطلاعیه از صبح پنجشنبه 21 خرداد ماه? با پشتیبانی اعضای سازمان? درگیری های خشونت بار پراکنده ای در تهران و چند شهر بین گروه های طرفدار بنی صدر با مردم رخ داد که به شهادت و زخمی شدن برخی نیروهای مردمی و پاسدار منجر شد.

روز جمعه 22 خرداد 1360 بنی صدر در بیانیه ای معارضه خود با نظام را علنی می کند و مردم را به مبارزه علنی علیه نظام و حاکمیت جمهوری اسلامی فرامی خواند و خاطر نشان کرد: « ... اگر امروز که هنوز وقت باقی است نایستادید و استبداد را که هنوز قوام نگرفته? دفع شر نکردید همه آنچه را که گفتم و بدتر از آن را برشماخواهند آورد.

نهضت آزادی نیز در 24 خرداد 1360 با صدور بیانیه ای تحت عنوان «احساس خطر و پیشنهادات به رهبری و دولتمردان و مردم»? مضمون و مفاد بیانیه بنی صدر و مواضع مجاهدین خلق درباره شرایط سیاسی کشور را تکرار می نماید. در این بیانیه کاملاً مشابه اطلاعیه بنی صدر، تصریح شد که انقلاب چنان از شعارهای اصلی خود فاصله گرفته که«رییس جمهور منتخب مردم ناچار است روی پنهان کند».

سازمان مجاهدین خلق نیز طی اطلاعیه در همان روز 24 خرداد در واکنش به طرح بررسی کفایت سیاسی رییس جمهور «اخطار »میکند که عزل رییس جمهور در مجلس? عملاً مفهومی جز اعلام جنگ مرتجعین به تمامی خلق ایران ندارد نشریه « مجاهد » همچنین اطلاعیه های گوناگونی از افراد و گروه های مختلف با گرایش های سیاسی گوناگون در مخالفت با اقدامات قانونی رهبری انقلاب و مجلس انتشار می دهد و به شدت فضای کشور را در معرض فروپاشی ترسیم می کند.

جبهه ملی? طی اعلامیه ای? به بهانه نفی و حمله شدید به "لایحه قصاص"? مردم را به یکراهپیمای در مسیر خیابان انقلاب به سمت دانشگاه تهران? در بعد از ظهر روز دوشنبه 25 خرداد 1360 .

اجتماع مورد نظر جبهه ملی و بنی صدر شکست می خورد و خیابان ها در اختیار نیروهای طرفدار انقلاب قرار گرفت و آخرین امید بنی صدر به اینکه شاید اجتماع 25مورد تصویب قرار گرفت. میلیون ها تن از مردم در تجمع ها و تظاهرات مختلف سراسر کشور و نیز "نمازهای جمعه 29 خرداد" از اقدام مجلس حمایت کردند و خواستار عزل و محاکمه بنی صدر می شوند.

در این میان مجاهدین خلق? پی آن بود تا به هر تمهیدی چرخه سقوط قانونی بنی صدر را مختل کند. از این رو با صدور اعلامیه های پیاپی? در روزهای 27 و 28 خرداد? به منظور تکمیل فرایند تحریک و تقویت انگیزه خشونت در برابر نظام? مدعی می شود که هم زمان با «کودتای ارتجاعی امپریالیستی» احتمال کشتار زندانیان وابسته به گروه ها و از جمله سازمان وجود دارد و تهدید شده بود که پاسخ لازم? مشابه آنچه «در حق طاغوت و شکنجه گران و دژخیمانش روا بود»? توسط سازمان داده خواهد شد. 

پنجشنبه 28 خرداد 1360 مصادف بود با صدور پیام مهمی از سوی امام خمینی (ره) به مناسبت نیمه شعبان? با محوریّت هشدار در مورد توطئه های جبهه داخلی ضدّانقلاب. در قسمتی از این پیام آمده بود: «... امروز و روزهای آینده? روز شکست جریان دشمنان قسم خورده اسلام است.»

فردای آن روز?جمعه 29 خرداد 1360 آیة الله خامنه ای در مراسم نماز جمعه تهران در حالی که شعار«خمینی بت شکن بت شکن? بت جدید را بشکن » لحظه ای قطع نمی شد به شکلی مستوفی و جامع دلایل سقوط بنی صدر را بیان نمود. همچنین میلیون ها تن از مردم در نمازهای جمعه سراسر کشور با شعارهای خود و تأیید مواضع امامان جمعه خواستار رأی قاطع مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت سیاسی رییس جمهور می شوند.

پس از تصویب آیین نامه نحوه رسیدگی به کفایت سیاسی رییس جمهور در جلسه مورخ 27 خرداد مجلس شورای اسلامی و اعلام آغاز بحث و بررسی آن در اولین جلسه بعد از تعطیلات (پنجشنبه 28 خرداد نیمه شعبان و جمعه 29 خرداد)? سازمان در روز 28 خرداد ماه 1360 رسماً حرکت مسلحانه علیه رژیم جمهوری اسلامی را اعلام کرد تا به زعم خودشان ایران را به لبنان تبدیل کنند.

 عصر روز 30 خرداد? سازمان حرکتی را در تهران و چند شهر دیگر شروع کرد که نتیجه اش جز پایان و تباهی خودشان نداشت. آ نان بعد ها مدّعی شد که 500 هزار نفر در تظاهرات 30 خرداد شرکت کردند؛ لیکن تعداد افراد سازمان دهی شده سازمان و گروه هایی که به آنها پیوستند و در حمایت از بنی صدر و سازمان به تظاهرات خشونت بار و مسلحانه دست زدند بیش از چند هزار نفر نبود.

وصف این روز از زیان خبرگزاری رویترز: «بیش از حدود 3 هزار نفر از افرادی که به سازمان چریکی مجاهدین خلق تعلق دارند خیابان ها را بسته و تعدادی اتومبیل و موتورسیکلت را آتش زدند و علیه حکومت اسلامی به شعار دادن پرداختند.»مردم در خلال این درگیری ها مورد ضرب  و شتم قرار گرفته اند. اما پایان ماجرا مشخص است.

حضور خودجوش و گسترده مردم نقاط مختلف کشور در تظاهرات خیابانی روزهای 30 و 31 خرداد شصت در تجدید پیمان با رهبری انقلاب عملیات مثلث کودتارا با ناکامی مواجه ساخت.

نتیجه این حضور در روز 31 خرداد ظهور یافت و اکثریت نمایندگان به عدم کفایت سیاسی بنی صدر رأی قاطع دادند.

وامام خمینی (ره) سر انجام در روز یکم تیر ماه 1360 حکم عزل بنی صدر را امضا نمود.

بنی صدر آن روز نصیحت ها و اندرزهای پیر جماران را نشنیده گرفت؛وقتی که از او خواست:"کراراً من [به بنی صدر] گفتم که بیا و از این گروهک های فاسد، از این منافقین، تبرّی کن؛ حیثیت خودت را ازدست نده. اینها تو را به تباهی می کشند...". او قمارگونه با همراهی آشوبگران، رای اعتماد و تایید میلیون ها هم وطنش را فروخت تا مصداق این آیه از قرآن باشد که "اولئک الذین اشتروا الضلاله بالهدی فما ربحت تجارتهم و ما کانو مهتدین "؛