وزن کشی ناکام فهرست حامیان مشایی در تهران (خبر ویژه)

فهرستی که از سوی حامیان مشایی در انتخابات مجلس منتشر شده بود تنها توانست به طور میانگین 15هزار نفر از بیش از 2میلیون آرای تهران را به خود اختصاص دهد.
به گزارش مشرق، انتشار فهرست 30 نفره ای تحت عنوان جبهه توحید و عدالت در تهران که در آن نام برخی چهره های سرشناس اصولگرا قرار گرفته بود، واکنش های بسیاری را از جانب جریان های مختلف اصولگرا در پی داشت، بطوری که 18 نفر از آن لیست تنها دقایقی بعد از انتشار این لیست حضور خود را تکذیب کردند و حتی از اقدام به شکایت برای تهیه کنندگان این لیست خبر دادند.
با اعلام برائت گسترده در فاصله دقایقی پس از اعلام این فهرست در تهران از همان ابتدا نیز وزن سیاسی این جبهه پیش بینی می شد اما انتشار نهایی آرای تهرانی ها این واقعیت را آشکار کرد. به نحوی که 12 عضو این فهرست توانستند به طور متوسط 15 هزار رأی را از آن خود کنند.
بهنام ملکی که در لیست های (جبهه ایستادگی، جهادگران ایران اسلامی، جنبش عدالت و مهرورزی، جبهه مردمی اصلاحات، جبهه حامیان ولایت و جبهه بصیرت و بیداری) و فرزاد سلیمانی در لیست های (جبهه ایستادگی، جهادگران ایران اسلامی، جنبش عدالت و مهرورزی و جبهه حامیان انقلاب اسلامی) نیز بودند که بیشتر آرای آنان مربوط به حضور در لیست های فوق بود و وزن واقعی این جبهه که به جبهه حامیان دولت نیز مشهور بودند طبق اعلام رسمی فرمانداری تهران حداکثر 14هزار در تهران می باشد.
آرای اعضای فهرست جبهه توحید و عدالت به این شرح است: بهنام ملکی 56616 رای، فرزاد سلیمانی 20713 رای، محمدمهدی تسخیری 14586رای، حوریه خدایی 14340رأی، علیرضا عبدالغفاری 4267 رأی....

بسمه تعالی

بهار ولایت فقیه (یادداشت روز)

سالی که سپری شد- 1390 شمسی، 2011 میلادی- «نقطه عطف تاریخ» بود. این واقعیت را سه مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا چند ماه پیش در نشست شورای آتلانتیک شهادت دادند. سال «نقطه عطف» برای ایران چگونه سپری شد؟ و دشمنان در بحبوحه بسیج فشارهای سخت و تحمل ضربات سنگین چه گفتند؟ بی گمان در آینده تصویر دقیق تری به دست خواهد آمد اما آنچه برژینسکی، برنت اسکوکرافت و جیمز جونز (مشاوران امنیت ملی آمریکا در دولت های کارتر، جرالد فورد، بوش پدر و اوباما) 22 آذر گذشته در نشست «شورای آتلانتیک» در واشنگتن گفتند، در نوع خود تصویرگر بخشی از واقعیت است. برژینسکی در آن نشست می گوید «درگیری نظامی با ایران دارای ابعاد فاجعه آمیز برای آمریکا خواهد بود.» و دویچه وله در گزارش خود از این نشست می نویسد: «3 مشاور پیشین کاخ سفید هم عقیده بودند که جهان در یک نقطه عطف تاریخی از هنگام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفته و جنبش فراگیر در خاورمیانه نشانه این دوره تاریخی است. برژینسکی در این نشست گفت ما نیازمند درک عمیق تر از چالش های بین المللی هستیم که آمریکا در پهنه جهان با آنها روبرو شده است. یکی از دلهره آورترین موضوعات این است که ما در مقایسه با گذشته با چالش های پیچیده تری مواجه هستیم. ما در شرایط بسیار عجیبی به سر می بریم.»
ایران ما در چنین سالی، به دور از اتفاقات مهم نبود. انواع تلاطم های سیاسی و اقتصادی و امنیتی از سوی دشمن مهندسی شد تا از شتاب پیشرفت ایران و الهام بخشی و جنبش آفرینی آن در بهار انقلاب های خاورمیانه بکاهد. برخی غفلت های دوستان نیز می توانست مزید بر علت باشد. اولین انتخابات پس از فتنه سال 88 قرار بود در ماه پایانی سال 90 برگزار شود. بنابراین دشمنان از همان آغاز سال بر این نقطه متمرکز شدند تا شاید با انبوهی از تهدیدها و فشارها و اختلال ها و ضربات سخت و نرم بتوانند از پروژه تحریم انتخابات و ریزش احتمالی پشتوانه های مردمی جمهوری اسلامی نتیجه بگیرند. بنابراین مدیریت چنین صحنه ای بسیار پیچیده می نمود. در برابر طوفان، از جا کنده و به بیراهه پرتاب نشدن یک بحث است و پیش رفتن و به مقصد نزدیک تر شدن و از انجام مسئولیت های جهانی جا نماندن، بحثی مهم تر است. و این دومی در کنار اولی اتفاق افتاد. تداوم برخی اختلاف ها میان اصولگرایان که تا انتخابات هم ادامه پیدا کرد و بروز برخی غفلت ها در دولت نظیر ماجرای وزیر اطلاعات یا تعلل در مقابله با جنگ اقتصادی دشمن و چالش فساد بانکی، از جمله مسائلی بود که امیدواری هایی را در دشمن برانگیخت مبنی بر اینکه سالگرد جشن پیروزی انقلاب (22 بهمن) و جشن مردم سالاری (انتخابات 12 اسفند) دچار رخوت و رکود شود. به اینها علاوه کنید جنگ همه جانبه در زمینه اقدامات تروریستی، ایراد انبوه اتهامات در حوزه های تروریسم، هسته ای و حقوق بشر، و اتخاذ تحریم های نفتی و بانکی را که دشمن را امیدوار می کرد بتواند ترمز ایران را بکشد. اما حتی اغیار نیز شهادت می دهند که با وجود همه «فشارهای دشمنان» و «کم کاری و کوتاهی های دوستان»، سال 1390 سال پیروزی های بزرگ برای ملت ایران شد چرا که محبت جوشان میان امت و امام به جبران بسیاری از خلل ها و ضعف ها آمده بود. و همین محبت، کاری کارستان کرد تا رئیس جمهور متکبر آمریکا که بارها ملت ایران را تهدید به حمله نظامی کرده بود- آن عبارت نخ نمای «همه گزینه ها روی میز است»!- دست کم دو بار اذعان کند ایران چالش کوچکی نیست که به راحتی بشود درباره آن بلوف زد و خالی بست. 
اوباما 25 آبان امسال در حاشیه نشست آسیا- پاسیفیک در جمع خبرنگاران تصریح کرد «آیا تصور می کنید موضوع ایران چالش ساده ای است؟! نه هیچ کس چنین ادعایی ندارد. اگر کسانی چنین ادعایی را مطرح می کنند، یا سیاسی کاری است و یا اینکه آنها نمی دانند درباره چه چیزی سخن می گویند». البته از همان زمان، فشارهای تازه علیه ایران آغاز شد. از جنجال در زمینه ادعای طراحی ترور سفیر عربستان در واشنگتن توسط سپاه قدس تا ترور شهید مصطفی احمدی روشن (معاون تأسیسات غنی سازی نطنز) در 21 دی ماه و سپس تحریم بانک مرکزی و فشار بر اروپا برای نخریدن نفت ایران. با این همه اوباما 4 ماه بعد- این بار چند روز پس از انتخابات مجلس ایران- در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: «جنگ با ایران نه بازی است و نه شوخی بردار است. سخن گفتن در این باره وراجی و پرگویی است. هر وقت نام جنگ به میان می آید، به سرعت هزینه های یک جنگ تازه به ذهنم خطور می کند». بنابراین نتانیاهو در بازگشت از آمریکا حق داشت بگوید «طرفداران رهبر ایران در انتخابات روی کار آمده اند و این باعث تقویت اقتدار این کشور خواهد شد.»
آمریکا و اسرائیل در حالی سیلی سخت را از ملت ایران در انتخابات 12 اسفند خوردند که پیش از آن دو سیلی آبدار دیگر از مردم مصر و تونس در انتخابات خورده بودند. آمریکا همچنین آذرماه- آخر دسامبر 2011- مجبور شد پس از 8 سال اشغالگری پرهزینه، از عراق عقب نشینی کند. 10 سال جنگ در عراق و افغانستان، بالغ بر 5 هزار میلیارد دلار هزینه به دنبال داشت و این یعنی یک سوم بدهی 15 هزار میلیارد دلاری بدهکارترین دولت جهان که همچنان با جنبش 99درصدی تسخیر وال استریت دست و پنجه نرم می کند. در این نقطه عطف تاریخ، استراتژیست ها و مشاوران ارشد امنیت ملی آمریکا به خوبی می دانند که در کدام فرآیند جوشیده یا الهام گرفته از ایران، دو پیروزی بزرگ جنگی به ویژه پیروزی عراق تبدیل به شکست سهمگین برای کاخ سفید شد همچنان که روند تحولات در لبنان، سوریه، مصر، بحرین و یمن و تونس بازگوکننده پاسخ همین پرسش است. تنها روزنامه فرانسوی لوموند نبود که آذرماه گذشته نوشت «ایران هم اکنون پرچم رهبری آمریکا در جهان را به حالت نیمه برافراشته درآورده است. اروپا درگیر بحران هاست و از آن سو، جنبش های اسلامگرا درحال درو کردن نتایج بهار انقلاب ها در خاورمیانه هستند». واشنگتن تایمز از یک سال پیش اعلام کرده بود «انقلاب ایران همچنان درحال تضعیف قدرت آمریکاست و انقلاب های خاورمیانه ادامه همان راهی است که آیت الله خمینی آغاز کرد.» 
اگر فرید زکریا سردبیر نیوزویک 17 اردیبهشت ماه امسال تاکید کرد «با سقوط حسنی مبارک، سومین ستون امپراتوری آمریکا پس از ایران و ترکیه در مصر فروریخت»، مجله آمریکایی «نشنال ریویو» 9 تیر 1390 سکه انقلاب ها را به نام ایران زد و نوشت «بهار انقلاب های عربی، بهار ایران و بهار آیت الله خامنه ای است». و اگر چنین مدیریت حکیمانه ای، اوباما را دوبار و نتانیاهو را یک بار وادار کرد با وجود پیش قراولی تهدیدهای نظامی علیه ایران، تهدید به درگیری را پرگویی و وراجی پرهزینه بخوانند، بنابراین روزنامه یواس ای تودی حق داشت 3 ماه پیش تاکید کند «ایران متخصص جنگ های نامتقارن و استاد جنگ فرسایشی است». و نیز، اگر به پشتوانه دلالت های دایمی مقتدای انقلاب و گوشزد کردن مدام ایشان به جهاد علمی و جنبش نرم افزاری، فناوری خوشه در خوشه روئید و نهال پیشرفت شاخه در شاخه قد کشید، بنابراین باید به تحلیلگر واشنگتن تایمز حق داد که پس از شکار «جانور قندهار» (پهپاد فوق مدرن و سرّی RQ-170) توسط شبکه جنگ الکترونیک ایران بنویسد «تهدید قدرت جنگ الکترونیک ایران به مراتب خطرناک تر از تولید سلاح هسته ای است»!
سال 1390 را به یک معنا باید سال تلألو و تابندگی دوباره ولایت فقیه دانست. صاحبان نظر در دنیا - دشمن و دوست- بار دیگر آثار خیره کننده و معجزه گون دکترین ولایت فقیه را در قاب «امت-امامت» نظاره کردند. کرمانشاه مهرماه 1390 و آن شکوه تاریخی استقبال گرم امت از مقتدای خود، این پرسش را متاع پرجاذبه چهارسوق افکار عمومی دنیا کرد که در روزگار به هم ریختگی حوزه سیاست و تضاد حاکمان و شهروندان در جهان، راز این محبت و پیوند در چیست؟ همین پرسش در ایستگاه 14 بهمن(نمازجمعه تاریخی) و 22بهمن ارج و قرب تازه ای در میان اهل نظر و صاحبان فکر پیدا کرد. اما در بحبوحه این مانور محبت امت- امام در داخل کشور، بیداری اسلامی و قلب مجروح امت (فلسطین) از خاطر ولی امر مسلمین دور نماند. ناظران بیطرف شهادت می دهند که برگزاری دو کنفرانس بین المللی «بیداری اسلامی» و «حمایت از انتفاضه فلسطین» (26شهریور و 9 مهر)، روح تازه ای در کالبد انتفاضه جهانی اسلام دمید و مهمانانی که از این نشست ها به کشور خود بازگشتند، سفیران اتحاد و انقلاب اسلامی شدند. آری جهان در همین تحولات یک ساله- به رغم همه سانسورها- به تحیّر و تحسین در تلاش مجاهدانه فرمانده کلّی نگریست که محور تا محور این جبهه بزرگ را از داخل تا خارج از نظر دور نمی دارد، صلابت را با انعطاف و جبهه آرایی مقاومت را با چابکی درهم می آمیزد و با وجود ضعف ها و کم کاری ها یا تخطی برخی همراهان، چشم از عمق استراتژیک دشمن و خیمه فرماندهی او برنمی دارد. حالا شاید اهل فن و خبر و نظر دورادور فهمیده باشند که «انعطاف ولایت مطلقه فقیه» در عین پایبندی بر اصول و سیاستمداری الگو گرفته از سیاست نبوی(ص) و علوی(ع) یعنی چه؟ و اینکه ما در شرایط بدر و خیبریم نه در وضعیت شعب ابیطالب به چه معناست؟ صاحب نظران دیدند که چگونه یک سیاستمدار ممتاز می تواند از حاشیه سازی و جفای گونه گون برخی همراهان نهضت، کریمانه بگذرد اما در برابر ابرقدرت ها سرسوزنی کوتاه نیاید. «... پروردگارا! و از تو می خواهیم با هرکس که با ما دشمنی کرده از در آشتی و مسالمت درآییم مگر آن دشمنی که من به خاطر تو با او دشمنی کردم، پس او آن دشمنی است که هرگز با او از در دوستی و آشتی در نمی آییم» (دعای 44 صحیفه سجادیه- مستند مقتدای انقلاب در بیانات ایشان به مناسبت سالگرد ارتحال حضرت امام- 14خرداد 89).
اوایل تیرماه 1389 بود که فرید زکریا در روزنامه واشنگتن پست نوشت «مقایسه جریان سبز با انقلاب های مخملی و انقلاب ایران، اشتباه است. جمهوری اسلامی در میان ملت حامیان بسیاری دارد که اپوزیسیون نمی تواند آن را تغییر دهد... آیت الله خامنه ای همچنان محبوب ترین سیاستمدار در ایران است» و بی بی سی یک سال بعد (17 اردیبهشت 1390) تصریح کرد «مدیریت آیت الله خامنه ای جای امیدی برای اپوزیسیون در زمینه چشم بستن به اختلاف های داخلی باقی نمی گذارد». انتخابات مجلس به عنوان تازه ترین برگ از اوراق حماسه ملت ایران شهادت دیگری است بر اینکه ملت ما به خوبی راه عبور از گردنه های سخت و پرمخاطره را به همراه راهبر و راهنمای حکیم خود آموخته است. ملت ما آموخته که چشم از انگشت اشارت نایب امام زمان(عج) برندارد تا به فضل خداوند به روزگار امامت مهدی موعود نزدیک تر شود؛ هرچند که به تعبیر جناب حافظ «بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند- تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم/ ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای- ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم / پیرمغان ز توبه ما گر ملول شد- گو باده صاف کن که به عذر ایستاده ایم...» و از زبان جناب سعدی ترنم باید کرد:
تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی
ملامت گوی بی حاصل ترنج از دست نشناسد
در آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمایی
محمد ایمانی

گروه سیاسی- علی نادری: انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی را شاید از حیث شگفتی‌سازی بتوان با انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری در ایران مقایسه کرد. شگفتی‌سازی در میزان مشارکت، شور و نشاط انتخاباتی و منتخبینی که از این آوردگاه به مجلس راه یافتند، همه و همه شباهت‌هایی است که این انتخابات را شبیه‌ترین انتخابات به نهمین انتخابات ریاست جمهوری و یکی از شگفتی‌سازترین انتخابات مجلس پس از پیروزی انقلاب اسلامی کرده است.

در شرایطی که کشورهای غربی با گوشه چشمی به فتنه 88، در آستانه انتخابات مجلس نهم تمام توان داخلی و خارجی خود را برای کاهش مشارکت عمومی و عملی‌سازی پروژه تحریم انتخابات بسیج کرده بودند، کنار کشیدن جریان داخلی حامی فتنه از این انتخابات نیز تاثیری عملی بر مشارکت مردم در مجلس نداشت و آمار مشارکت در این دوره از دوره قبلی مجلس نیز پیشی گرفت.

از سوی دیگر نتایج انتخابات مجلس نهم و نگاهی به جدول راه یافتگان و بازماندگان از این مجلس و میزان رای برخی راهیافتگان نسبت به دوره قبل، نیز پیام‌های و معانی بسیار مهمی را برای اهالی سیاست داشته و تحلیل‌های حائز اهمیتی را ارائه خواهد کرد.

رجانیوز تلاش می‌کند تا در سلسله گزارش‌هایی با واکاوی معانی رأی مردم در انتخابات مجلس نهم، به موضوعاتی چون وزن سیاسی برخی اشخاص و جریان‌ها در جریان‌سازی سیاسی، نگاه مردم به کارآمدی مجلس هشتم و... بپردازد.

2. ظرفیت سیاسی واقعی قالیباف و یارانش  که بهانه‌ای برای حضور یک نماینده از آنها در جبهه متحد بود، چقدر است؟

"استدلال مؤسسین جبهه متحد (برای حضور آقای قالیباف در این جبهه) این بود که تهران شرایط خاصی دارد و پیروزی در تهران هم مهم است. با این شرایط خاص، حزب عدالت و پیشرفت که آقای طلایی (از نزدیکان قالیباف) و دوستان در تهران دارند، اینها یک سازماندهی را در تهران راه‌اندازی کردند. (دوستان جبهه متحد) گفتند این سازماندهی می‌تواند در تهران به ما کمک کند. این یک حزب است، شبکه سازماندهی در محلات درست کرده است. یک حزب است که چهار تا پنج سال است که مجوز گرفته و کار می‌کند. در تهران کار کرده و در محلات تهران نمایندگی دارد. اینها (دوستان جبهه متحد) هم که می‌دانستند گفتند این ارزش است و می‌توان از آن استفاده کرد.
نکته دوم هم اینکه آقای قالیباف به عنوان یک اصولگرا، یک آبرویی از نظر کارکردی در تهران دارد که آبرویش به درد ما می‌خورد. و بعد هم (دوستان جبهه متحد) گفتند که این حزب ایشان اگر در سراسر کشور امکانی داشت به درد مجموعه می‌خورد. استدلال‌شان این بود از باب ظرفیتی که پیرامون آقای قالیباف هست ایشان یک نماینده در شورای مرکزی داشته باشند."

جملات بالا بخشی از سخنان آقای زاکانی رئیس ستاد انتخاباتی جبهه متحد اصولگرایان در دانشگاه شاهد و در همایش "مشارکت حداکثری در انتخاب اصلح" است که در آن به تشریح استدلال‌های جبهه متحد اصول‌گرایان برای در نظر گرفتن یک سهمیه در این جبهه برای قالیباف پرداخت.

آنچه مبنای در نظر گرفتن یک کرسی برای قالیباف در میان شورای مرکزی جبهه متحد اصولگرایان شد، ادعایی بود که بر مبنای آن، شبکه سیاسی و اجتماعی شهردار تهران در محلات پایتخت را ظرفیت بزرگی برای اصول‌گرایان و رای آوری آنها در این انتخابات عنوان می‌کرد.

اطمینان به ظرفیت قابل توجه قالیباف و یارانش در کلان‌شهر تهران آن‌قدر جدی بود که موجب می‌شد، جبهه متحد اصول‌گرایان، در قبال انتقادهایی به مواضع قالیباف و رسانه‌هایش در دوره فتنه وجود داشت، اغماض کند و حتی به توجیه عملکرد وی بپردازند. این روند توجیهی کار را به جایی رساند که برخی با اعتماد به نفس تمام، سخن از یک "زونکن مواضع ضد فتنه شهردار تهران" در ایام فتنه به میان آورند.

اما ظرفیت واقعی سیاسی، تشکیلاتی شهردار تهران و ستادهای انتخاباتی وی در پایتخت که از سال 84 همچنان پابرجا مانده بود و در ایام شهرداری وی بر شهر تهران در قالب شورایاری‌های محلات و خانه شهریاران جوان، به حیات خود ادامه می‌داد، آن‌قدر بزرگ، ارزش‌مند و کارگشا بود که به بهای آن، از مسائل اصلی صرف‌نظر شود؟

نگاهی به میزان آرای گزینه‌های مورد نظر آقای قالیباف در شهرهای تهران و اصفهان، پاسخ عینی به این سوال می‌دهد. محمد نبی رودکی و علی اصغر خانی، دو کاندیدایی بودند که به‌عنوان گزینه‌های مورد نظر شهردار تهران به فهرست انتخاباتی جبهه متحد اصول‌گرایان در تهران راه یافتند.

در معرفی‌نامه‌ای که سایت محمد نبی رودکی از وی منتشر کرده است، می‌خوانیم: "محمدنبی رودکی پس از پایان دور هفتم مجلس، به عنوان مشاور عالی شهردار تهران به میهن اسلامی خدمت کرد. با توجه به درخواست ها و فشارهای مکرر برای حضور در انتخابات مجلس، وی در سال جاری برای مجلس نهم در تهران ثبت نام کرد و در لیست جبهه متحد اصولگرایان قرار گرفت."

علی اصغر خانی نیز گزینه دیگر شهردار تهران بود که در این لیست قرار گرفت و پیش از کاندیداتوری، شهرداری منطقه 11 تهران بود.

اما در شرایطی که انتظار می‌رفت شبکه‌ی قالیباف که برخی از اصول‌گرایان از آن به‌عنوان یک ظرفیت غیرقابل چشم‌پوشی یاد می‌کردند، حداقل در مورد گزینه‌های مورد نظر شهردار تهران بتواند منجر به یک رأی قابل توجه شود، نتیجه انتخابات مجلس نهم حقیقت دیگری را آشکار کرد. رودکی و خانی نه تنها در دور اول انتخابات به مجلس راه نیافتند، بلکه به ترتیب با کسب 220 هزار و 472 رأی و 179 هزار و 147رأی در جایگاه چهل و سوم و چهل و نهم تهران قرار گرفتند تا تدارک‌های ویژه مانند دعوت از هیات‌های مذهبی با برنامه‌ریزی شورایاری‌ها نیز نتواند در کنار شبکه شش ساله محلات شهردار تهران برای این چهره‌ها رأی‌ساز باشد.

همچنین مرتضی طلایی نیز یار جدانشدنی باقر قالیباف که از دوران ریاست وی بر نیروی انتظامی همواره قالیباف را همراهی می‌کرد، به‌رغم برخی از پیش‌بینی‌ها مبنی بر احتمال کسب رأی اول در اصفهان نتوانست در زادگاه خود توفیقی برای حضور در مجلس پیدا کند.

مرتضی طلایی که پس از فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ و سپس نمایندگی مردم تهران در شورای شهر، به اصفهان بازگشت، تا با به‌کار گرفتن "ساکت" مدیرعامل سابق تیم محبوب سپاهان در شهر اصفهان به عنوان مسئول ستاد انتخاباتی‌اش و به مدد تبلیغات پر حجم خیابانی و همراهی‌اش با شهردار تهران، رأی اول در شهر اصفهان را از آن خود کند، نه تنها این جایگاه را در اصفهان کسب نکرد بلکه از راهیابی به مجلس در دور اول انتخابات نیز باز ماند تا با حمید رضا فولادگر در دور دوم انتخابات شهر اصفهان رقابت کند.

عدم موفقیت قطعی فهرست جبهه متحد اصولگرایان در تهران در شرایطی که اعضای شاخص آن از جمله محمد رضا باهنر و غلام‌رضا مصباحی مقدم از راهیابی حداقل 25 نامزد این فهرست به مجلس خبر می‌دادند نیز می‌تواند معیار قابل اعتنایی برای ارزیابی وزن و کارآیی "تشکیلات محله‌محور" آقای قالیباف در شهر تهران باشد.

نتایج مرحله اول انتخابات مجلس نهم مشخص کرد، بر خلاف آنچه که برخی سیاسیون حامی شهردار تهران مدعی هستند، وزن سیاسی جریانی که حول او در طول شش سال گذشته شکل گرفته است، چندان قابل اعتنا نیست و قطعا لازم است برای رسیدن به افق‌های آینده‌ای که این تشکیلات برای رسیدن به آن راه‌اندازی شده است، تدبیر جدیدی اندیشیده شود، به‌طوری که حتی افتتاح انبوه پروژه‌های عمرانی و خدماتی در شهر تهران و پوشش سنگین رسانه‌ای آن در رسانه‌های پر تعداد وابسته و یا نزدیک به شهرداری تهران و صداوسیما هم نتوانسته است به کمک این تشکیلات محله محور مورد ادعا بیاید.

این در حالی است که حتی اگر فرض بر این بود که تشکیلات قالیباف این توان و قدرت را داشت که بر خلاف شرایط کنونی، مجموعه‌ای قابل اعتنا از آرا را به سبد جبهه متحد اصول‌گرایان سرازیر کند، باز هم ارزش کوتاه آمدن و تنازل از اصول را نداشت.

عباس ارباب

بسمه تعالی

5کاندیدا بهارستانی و 50 نفر راهی مرحله دوم شدند + میزان آراء

رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور اسامی کاندیداهای شهر تهران که در مرحله اول به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کرده اند را اعلام کرد.

 به گزارش جهان، سید صولت مرتضوی، رئیس ستاد انتخابات کشور در نشست خبری با خبرنگاران نتایج آرای ماخوذه از 3811 شعبه در شهر تهران از مجموع 2.205.152 آرای ماخوذه که تعداد 1.999.474 رای آن صحیح می باشد را اعلام و گفت: تعداد 5 نفر از کاندیداهای نمایندگی شهر تهران در مرحله اول حائز اکثریت آرا شده و به مجلس شورای اسلامی راه یافته اند.

وی افزود: غلامعلی حداد عادل با 1.096.744 رای ، سید علیرضا مرندی با 692.617 ، سید محمد حسن ابوترابی فرد با 677.720 ، مرتضی آقاتهرانی با 676.142 و سید مسعود میرکاظمی با 574.049 رای حائز اکثریت آرا شده و به مجلس شورای اسلامی راه یافته اند.

رئیس ستاد انتخابات کشور همچنین اسامی 50 کاندیدایی که به دور دوم رقابت انتخاباتی مجلس نهم راه یافته اند را اعلام کرد. بر اساس اعلام مرتضوی، اسامی 55 نفر اول تهران (5 نفر پیروز و 50 نفری که راهی مرحله دوم شده اند) به این شرح است:

1- غلامعلی حداد عادل 1.096.744 رای             پایداری متحد
2- سیدعلیرضا مرندی 692.617                         پایداری متحد
3- سیدمحمد حسن ابوترابی فرد 677.720                   متحد

4- مرتضی آقاتهرانی 676.142                          پایداری
5- سید مسعود میرکاظمی 574.049پ            پایداری متحد
6- بیژن نوباوه وطن 470.212                            پایداری
7- احمد توکلی 468.302                                                متحد

8- اسماعیل کوثری 454.427                        پایداری متحد
9- علی مطهری 434.301
10- روح الله حسینیان 423.017/                  پایداری
11- علی اصغر زارعی 405.287/                  پایداری
12- حسین مظفر 389.870/                                      متحد

13- علیرضا زاکانی 389.598/                                     متحد

14- زهره طبیب زاده نوری 386.344/          پایداری متحد
15- محمد سلیمانی 380.929/                    پایداری
16- غلامرضا مصباحی مقدم 379.409/                 متحد

17- سید مهدی هاشمی 368.403/           پایداری
18- سید محمود نبویان 361.337/               پایداری
19-مهدی کوچک زاده 358.232.                 پایداری
20- حمید رسایی 344.687/                      پایداری
21- مهرداد بذرپاش 343.837/                                  متحد
22- الیاس نادران 339.419/                                       متحد
23- مجتبی رحماندوست 330.456                             متحد
24- لاله افتخاری 330.019/                                        متحد
25- محمدرضا باهنر 325.085/                                   متحد
26- حسین فدایی آشتیانی / 322.984                      متحد
27- پرویز سروری / 317.094                                      متحد
28- فاطمه آلیا 311.814/                         پایداری
29- فاطمه رهبر 309.577/                                           متحد
30- حسین نجابت 298.705/                                         متحد
31- زهره الهیان 281.280/                                           متحد
32- قاسم روانبخش 279.848/                پایداری
33- محسن کازرون 265.848/ متحد
34- زهره سادات لاجوردی 262.443/        پایداری
35-محمد ناصر سقای بی ریا / 260.854  پایداری
36- الهام امین زاده 258.443/                  پایداری
37-حسین طلا / 252.251                          پایداری
38- اسدالله بادامچیان 249.880/                                    متحد
39-علیرضا محجوب 248.700
40- حسن غفوری فرد 228.848
41- حسن حمید زاده 228.485/               پایداری
42- سهیلا جلودارزاده 221.350
43- محمد نبی رودکی 215.028/                                  متحد
44- محمدنبی نبی 210.559/                                           متحد
45- بتول نامجو 208.204/                         پایداری
46-محمد حسین استاد آقا 204.123/       پایداری
47- فرهاد جوانمردی / 195.309               پایداری
48- محمدجمال خلیلیان اشکذری 176.392پایداری
49- علی‌اصغر خانی 175.770/                                        متحد
50- محمد اسماعیل کفایتی / 172.015    پایداری
51- علیرضا صفارزاده 167.861/               پایداری
52- جواد محمدی 166.554/                    پایداری
53- حمیدرضا کاتوزیان 160.639
54- علی خطیبی شریفیه 155.810/       پایداری
55- ابراهیم انصاریان / 154.665                                           متحد

  ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                  کاندیداهای جبهه پایداری دردور دوم    25نفر                         

کاندیداهای جبهه متحد دردور دوم    22نفر

بسمه تعالی

 تازه‌ترین آمار رسمی مربوط به شمارش آراء حوزه انتخابیه تهران، از سوی ستاد انتخابات کشور اعلام شد.

به گزارش رجانیوز به نقل از ستاد انتخابات کشور، نتایج شمارش آرای انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر تا ساعت 20 روز یکشنبه چهاردهم اسفندماه 1390 که در تعداد 3811 شعبه به پایان رسیده و در مجموع از 2.205.152 آرای مأخوذه که تعداد 1.999.474 رأی آن صحیح می‌باشد،اعلام می‌شود.

به‌ گزارش رجانیوز، بر مبنای نتایج، در میان 10 نفر اول، سه نفر از کاندیداهای مشترک جبهه پایداری و جبهه متحد، چهار نفر از جبهه پایداری، دو نفر از جبهه متحد و یک نفر از لیست منتقدین دولت حضور دارد.

این در حالی است که در میان 30 نفر اول، پنج نفر از کاندیداهای مشترک جبهه پایداری و جبهه متحد، 10 نفر از جبهه پایداری، 14 نفر از جبهه متحد، یک نفر از لیست منتقدین دولت حضور دارند.

در همین حال در میان 55 نفر اول، پنج نفر از کاندیدای مشترک جبهه پایداری و متحد، 23 نفر از کاندیداهای لیست جبهه پایداری، 23 نفر از لیست جبهه متحد، 2 نفر از لیست منتقدین دولت و دو نفر از لیست خانه کارگر و یک نفر از لیست حامیان ولایت حضور دارند.

 1     حدادعادل غلامعلی     1.096.744

 (پایداری- متحد)

 (پایداری- متحد)

 (متحد)

 4     آقاطهرانی مرتضی     676.142

(پایداری)

 5     میرکاظمی سیدمسعود     574.049

(پایداری- متحد)

 6     نوباوه وطن بیژن     470.212

(پایداری)

 7     توکلی احمد     468.302

(متحد)

 8     کوثری اسمعیل     454.427

(پایداری- متحد)

9     مطهری علی     443.301

 (منتقدین دولت)

 10     حسینیان روح‌اله     423.017

(پایداری)

 11     زارعی علی اصغر     405.287

(پایداری)

 12     مظفر حسین     389.870

(متحد)

 13     زاکانی علیرضا     389.598

 (متحد)

 14     طبیب‌زاده نوری زهره     386.344

 (پایداری- متحد)

 15     سلیمانی محمد     380.929

 (پایداری)

16     مصباحی مقدم غلامرضا     379.409

(متحد)

 17     هاشمی سیدمهدی     368.403

(پایداری)

 18     نبویان سیدمحمود     361.337

(پایداری)

 19     کوچک‌زاده مهدی     358.232

(پایداری)

 20     رسایی حمید     344.687

 (پایداری)

21     بذرپاش مهرداد     343.837

(متحد)

 22     نادران الیاس     339.419

 (متحد)

23     رحمان دوست مجتبی     330.456

(متحد)

 24     افتخاری لاله     330.019 

 (متحد)

25     باهنر محمدرضا     325.085

(متحد)

 26     فدایی آشیانی حسین     322.984

 (متحد)

27     سروری پرویز     317.094

 (متحد)

28     آلیا فاطمه     311.814

(پایداری)

 29     رهبر فاطمه     309.577

(متحد)

 30     نجابت حسین     298.705

(متحد)

 31     الهیان زهره     281.280

(متحد)

 32     روانبخش قاسم     279.848

(پایداری)

 33     کازرونی محسن     265.848

(متحد)

 34     لاجوردی زهره سادات     262.443

(پایداری)

 35     سقای بی‌ریا محمدناصر     260.854

(پایداری)

 36     امین‌زاده الهام     258.443

(متحد)

 37     طلا حسین     252.251

(پایداری)

 38     بادامچیان اسداله     249.880

(متحد)

 39     محجوب علیرضا     248.700

(خانه کارگر)

 40     غفوری‌فرد حسن     228.848

(حامیان ولایت)

 41     حمیدزاده حسن     228.485

(پایداری)

 42     جلودارزاده سهیلا     221.350

(خانه کارگر)

 43     رودکی محمدنبی     215.028

(متحد)

 44     حبیبی محمدنبی     210.559

(متحد)

 45     نامجو بتول     208.204

(پایداری)

 46     استاد آقا محمدحسین     204.123

(پایداری)

 47     جوانمردی فرهاد     195.309

(پایداری)

 48     خلیلیان اشکذری محمدجمان     176.392

 (پایداری)

49     خانی علی اصغر     175.770

(متحد)

 50     کفایتی محمداسماعیل     172.015

(پایداری)

 51     صفارزاده علیرضا     167.861

 (پایداری)

52     محمدی جواد     166.554

(پایداری)

 53     کاتوزیان حمیدرضا     160.639

 54     خطیبی شریفیه علی     155.810

(پایداری)

 55     انصاریان ابراهیم   154.665

(متحد)

تازه‌ترین آمار رسمی مربوط به شمارش آراء حوزه انتخابیه تهران، از سوی ستاد انتخابات کشور اعلام شد. تاکنون در 2304 شعبه اخذ رای در حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر، یک میلیون و 162 هزار و 331 رای شمارش شده که از این میزان، یک میلیون و 57 هزار و 633 رای ماخوذه صحیح بوده است.

به‌ گزارش رجانیوز، بر مبنای نتایج، در میان 10 نفر اول، سه نفر از کاندیداهای مشترک جبهه پایداری و جبهه متحد، چهار نفر از جبهه پایداری، دو نفر از جبهه متحد و یک نفر از صدای ملت حضور دارد.

این در حالی است که در میان 30 نفر اول، پنج نفر از کاندیداهای مشترک جبهه پایداری و جبهه متحد، 10 نفر از جبهه پایداری، 14 نفر از جبهه متحد، یک نفر از لیست صدای ملت حضور دارند.

در همین حال در میان 60 نفر اول، پنج نفر از کاندیدای مشترک جبهه پایداری و متحد، تمامی کاندیداهای لیست جبهه پایداری (25 نفر غیر مشترک)، 23 نفر از لیست جبهه متحد، 3 نفر از لیست صدای ملت و یک نفر از لیست خانه کارگر و دو نفر مستقل حضور دارند.